نام این خرس کهربایی اسلوپچیو «Słupcio» به‌معنای «مرد کوچولوی اسلوپْسک» در زبان لهستانی است. این نام در سال ۲۰۱۳ توسط یک کودک مهدکودکی لهستانی که در مسابقه‌ای برای نام‌گذاری این اثر برنده شد، انتخاب شد.
نام: خرس اسلوپچیو
محل ساخت: شمال لهستان
قدمت: بین ۹۶۰۰ تا ۴۱۰۰ سال قبل از میلاد
به نقل از لایوساینس؛ احتمال داده می‌شود این خرس تراش خودره، همراه یک شکارچی باستانی بوده و آن را به‌عنوان طلسمی محافظ نگهداری کرده است؛ چرا که خرس در دوران عصر سنگ، نیرومندترین و خطرناک‌ترین حیوان منطقه به شمار می‌رفت.
امروزه این خرس تراش‌خورده در موزه ملی شهر شچچین (Szczecin) به نمایش گذاشته شده است. این شهر حدود ۲۲۰ کیلومتر جنوب‌غرب محل کشف اولیه این اثر قرار دارد. اسلوپچیو اکنون به نوعی نماد محلی تبدیل شده و نسخه‌هایی از آن به‌عنوان سوغاتی در سطحی گسترده فروخته می‌شود.
کپی لینک
اندازه و قدمت
این تندیس کوچک ۱۰.۲ سانتی‌متر طول و ۴.۲ سانتی‌متر ارتفاع دارد و احتمال می‌رود که به دوران میان‌سنگی اروپا (مزولیت) تعلق داشته باشد؛ یعنی بین ۱۲ هزار تا ۵ هزار سال پیش. در آن دوران، مردم عمدتاً شکارچی-گردآورنده بودند و به همین دلیل، آثار باستان‌شناسی از محل سکونتشان بسیار نادر است. با این حال، در منطقه پومرانی در سواحل جنوبی دریای بالتیک، باستان‌شناسان آثاری از دوره عصر سنگ یافته‌اند؛ از جمله سفالینه‌ها، ابزار، سلاح‌ها و اشیایی از کهربا که با امواج به ساحل رسیده‌اند. این نوع کهربا از رسوبات دریایی به‌دست می‌آید.
پاهای اسلوپچیو بیشتر شبیه برجستگی‌هایی ساده هستند و نمی‌تواند به‌تنهایی بایستد، اما سر او به‌گونه‌ای تراش خورده که گوش‌ها، دهان، سوراخ‌های بینی و چشم‌هایش به‌وضوح مشخص‌اند. در مرکز بدن این تندیس یک سوراخ کامل ایجاد شده که احتمالاً برای عبور دادن بندی جهت آویختن یا حمل آن استفاده می‌شده است.
رضا اردو
آیا زره‌های قرون وسطایی ضد گلوله بود؟مطالعه '5کپی لینک
سرنوشت خرس کهربایی در طول تاریخ
در پایان جنگ جهانی دوم، این خرس کهربایی مانند بسیاری دیگر از آثار باستانی، توسط آلمانی‌ها از لهستان خارج شد و به موزه اشتراوزوند منتقل شد. تا اینکه در سال ۲۰۰۹ دوباره به شهر شچچین بازگردانده شد. در طول مدت اقامتش در آلمان، کارشناسان آن را مورد بررسی قرار داده و نام «Bernsteinbär» (خرس کهربایی) را بر آن گذاشتند و تأیید کردند که تمامی کنده‌کاری‌ها بر روی آن مربوط به دوران باستان است. با این حال، از آنجایی که اسلوپچیو در بیش از یک قرن پیش به‌طور اتفاقی کشف شده، هنوز میان کارشناسان درباره زمان دقیق ساخت آن اختلاف نظر وجود دارد.
کپی لینک
پژوهش‌های جدید و اهمیت فرهنگی
در یک مطالعه منتشرشده در سال ۲۰۲۳ درباره چندین تندیس خرس کهربایی کشف‌شده در اطراف دریای بالتیک، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که این آثار به احتمال زیاد به دوران پارینه‌سنگی پسین (۵۰ هزار تا ۱۲ هزار سال پیش) تعلق دارند. خرس‌های کهربایی ممکن است نمونه‌هایی دیگر از سنت کهن انسان‌های عصر یخبندان در تصویرسازی از حیوانات – چه بر دیواره غارها و چه در قالب اشیای قابل‌حمل – باشند. این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که انسان‌های آن دوره، شکار را از گوزن شمالی در دشت‌های باز، به شکار گوزن قرمز و خرس در جنگل‌ها تغییر داده بودند.