«الکسی بویکو» (Aleksei Boiko)، عکاس منظره و سفر اهل اوکراین که به ثبت جزئیات خیرهکننده شهرت دارد، اینبار دوربین خود را بهسوی شالیزارهای اندونزی نشانه رفته است. مجموعه عکسهای او با عنوان «هنر کاشت غذا» تنها ثبت اسنادی از فرایند کشاورزی نیستند؛ بلکه تجربهای بصری و شاعرانه از پرورش برنج ارائه میدهند.
در این تصاویر، رقص هماهنگ کشاورزی برنج به چشم میخورد؛ از مزارع سبز زمردینی که نهالها در آن جان میگیرند، تا گستره طلاییشده شالیزارهای رسیده که به آرامی در نسیم میرقصند. کشاورزانی را میبینیم که با دقت به کار مشغول هستند؛ در حالی که قامتشان در برابر وسعت بیکران مزارع، کوچک و فروتن جلوه میکند. بازتاب نور و سایه بر سطح آب، منظره خیالانگیزی خلق میکند که شالیزارها را به آیینههای درخشان و بازتاب دهنده گستره آسمان بدل میسازد.
عکسهای بویکو فراتر از زیبایی، نگاهی صادقانه به رنج و زحمت پنهان در پس تولید این غله حیاتی دارند؛ تلاشی که رابطه عمیقی میان انسان و زمین را بازتاب میدهد؛ رابطهای که نسلها و تمدنها را زنده نگه داشته است.
با افزایش نیاز به غذا، بشر مرزهای طبیعت را درمینوردد و حتی نامناسبترین مناطق را به زیر کشت میبرد؛ تپهها، درهها و زمینهایی با دسترسی دشوار از آن جمله به حساب میآیند. طبیعت بینظم است؛ اما شالیزارها و مزارع پلکانی حاصل پیوند ظریفی میان تلاش انسان و ساختار زمین هستند. ما میکوشیم با تکرار الگوی کشت، چهره طبیعت را تغییر دهیم و در این مسیر، نقشها و فرمهای شگفتانگیزی خلق میشوند که به خودی خود، تبدیل به اثری هنری خواهند شد. بویکو در این باره میگوید:
ما با ایجاد این الگوها، طبیعت را رام میکنیم و در عین حال با آن هماهنگ میشویم. این مزارع، نهفقط منبع غذا، بلکه اثری هنریاند که از همکاری انسان و طبیعت پدید آمدهاند.
این مجموعه، زیبایی و سختی زندگی کشاورزی در اندونزی را به نمایش میگذارد و ما را به تامل در ارزش زمین و تلاش انسان برای پرورش غذا دعوت میکند. بویکو با هر کادر، نهتنها مناظر، بلکه داستان پایداری و هماهنگی را نیز ثبت میکند. (visualflood)
تا به حال به اندونزی سفر کردهاید؟ از تماشای مزارع برنج این کشور در این سفر مصور لذت بردید؟ لطفا کجارو و کاربران آن را نیز از نگاه و نظر ارزشمند خود مطلع سازید.