مشاهده همه ویدئوهاتبلیغاتتبلیغات
آبارهها، سیستمهای انتقال آب هستند که از مشهورترین آنها میتوان به آباره «پون دو گار»، آباره «نازکا»، آباره «والنس» و «آباره سگوویا» اشاره کرد.
آبارهها در طول تاریخ اهمیت زیادی داشتهاند. آباره در واقع به مسیرهای انتقال آب گفته میشود. بسیاری از افراد آبارهها را به رومیها مرتبط میدانند؛ اما سامانههای انتقال آب به شهرها و روستاها در سراسر جهان، از پرو گرفته تا هند، یافت شدهاند. این سازههای چشمگیر که قرنها مورد استفاده بودهاند، اکنون بهعنوان جاذبههای گردشگری شناخته میشوند. در ادامه با کجارو همراه شوید تا با جذابترین آبارههای جهان آشنا شوید. (Wanderlust Magazine)
فهرست مطالبکپی لینک
آباره پون دو گار؛ سازهای بدون ملاط در فرانسه
«آباره پون دو گار» (Pont du Gard) که بدون ملاط ساخته شده است، سازهای باستانی در جنوب کشور فرانسه محسوب میشود. رومیها آن را اواسط قرن اول پس از میلاد ساختند تا آب شیرین را به شهر «نیم» (Nimes) برسانند. این سازه سه طبقه شاهکاری فنی و اثری هنری به شمار میآید که از بلوکهای سنگ آهک زرد نرم ساخته شده است. از قرونوسطا تا قرن هجدهم، از آن بهعنوان پل برای عبور از رودخانه استفاده میشد.
عکاس: نامشخص / سایت passerelles.essentiels.bnf.frکپی لینک
آباره نازکا؛ نجاتبخش زندگی مردم در بیابان پرو
«آباره نازکا» (Nazca Aqueduct) شامل بیش از چهل آباره میشود. این آبارهها در بیابان خشک نازکا در کشور پرو قرار دارند و همچنان فعال هستند. این آبارهها بین قرنهای سوم تا ششم پس از میلاد ساخته شدند تا به مردم نازکا کمک کنند در آبوهوای خشک بیابان زنده بمانند. قلب این آبارهها، «چاههای آب» (puquios) هستند که به ورودیهایی دایرهای شکل و تودرتوی آبارهها گفته میشود. این چاهها به کانالهای زیرزمینی متصل هستند و نقشی حیاتی در آبرسانی به ساکنان منطقه ایفا میکنند.
عکاس: نامشخص / سایت wanderlustmagazine.comکپی لینک
آباره والنس؛ آبارهای طویل متعلق به دوران باستان ترکیه
«آباره والنس» (Aqueduct of Valens) بهترین بخش باقیمانده از یک سامانه آبی است که بیش از ۲۵۰ کیلومتر طول داشت و در دوران سلطنت امپراتور رومی به نام «والنس»، آب را به هر گوشه از قسطنطنیه (شهر استانبول امروزی واقع در کشور ترکیه) میرساند. این بنا که در سال ۳۶۸ پس از میلاد ساخته شد، طولانیترین سامانه آبرسانی یکپارچه در جهان باستان بود. در طول قرونوسطا چندین سلطان عثمانی که مشتاق ادامه آبرسانی به شهر بودند، آن را مرمت کردند. بهترین بخش باقیمانده از آن ۹۲۱ متر طول دارد.
عکاس: نامشخص / سایت wanderlustmagazine.comکپی لینک
آباره سگوویا؛ میراث جهانی یونسکو در اسپانیا
«آباره سگوویا» (Aqueduct of Segovia) که حدود سال ۵۰ پس از میلاد ساخته شد، یکی از بهترین بناهای تاریخی باقیمانده از رومیها در کشور اسپانیا محسوب میشود. این آباره باستانی، آب را ۱۶ کیلومتر از «رودخانه فریو» (Frío River) به شهر «سگوویا» (Segovia) انتقال میداد و تا قرن بیستم نیز همچنان آب شهر را تامین میکرد. این آباره که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، با تعداد زیادی بلوک عظیم گرانیتی و بدون استفاده از ملاط ساخته شده است. این آباره در شب بهدلیل نورپردازی جذاب، بسیار دیدنی میشود.
عکاس: نامشخص / سایت wanderlustmagazine.comکپی لینک
آبارههای هامپی؛ یکی از پیچیدهترین آبارههای جهان در هند
شهر تاریخی «هامپی» (Hampi) آخرین پایتخت آخرین پادشاهی بزرگ هندو در کشور هند بود. این شهر، میزبان «آبارههای هامپی» (Hampi aqueducts) است که این آباره یکی از پیچیدهترین آبارههای جهان محسوب میشود. آبارههای هامپی آب مورد نیاز معابد را تامین میکردند. این آبارهها قرنها پنهان مانده بودند تا اینکه باستانشناسان آنها را کشف کردند. شاخصترین آباره هامپی، «آباره بوکا» (Bukka’s aqueduct) نام دارد و نسبت به آبارههای دیگر در جهان، مرتفع محسوب میشود.
عکاس: نامشخص / سایت wanderlustmagazine.comکپی لینک
آباره لس فررس؛ پل زیبای شیطان در اسپانیا
«آباره لس فررس» (Les Ferreres aqueduct) واقع در کشور اسپانیا، بین بومیها بهعنوان «پل شیطان» (Pont del Diable) شناخته میشود. این آباره در حدود قرن اول پس از میلاد ساخته شده است. این آباره تنها بخش کوچکی از یک مجرای بزرگتر محسوب میشود؛ مجرایی که آب شهر را از رودخانه تامین میکرد. آباره لس فررس ۲۱۷ متر طول و دو متر عرض دارد و ارتفاع آن به ۲۷ متر میرسد. این آباره دیدنی از ۲۵ طاق تشکیل شده است.
عکاس: نامشخص / سایت wanderlustmagazine.comکپی لینک
آباره اینکا؛ بخشی از حمام قدیمی در پرو
«تامبوماچای» (Tambomachay) مجموعهای شامل کانالها و آبشارهای باستانی است که در کشور پرو قرار دارد و از آن بهعنوان «حمام اینکا» یاد میشود. باور بر این است که آب این حمام که از چشمههای آب گرم اطراف سرچشمه میگیرد، بخشی جداییناپذیر از زندگی معنوی و روزمره مردم این منطقه بوده است.
عکاس: نامشخص / سایت wanderlustmagazine.comکپی لینک
پارک آبارههای رم؛ مجموعه آبارههای باستانی ایتالیا
«پارک آبارههای رم» (Rome’s Aqueduct Park) در کشور ایتالیا، بقایای هفت آباره باستانی است. تمام این آبارهها در پارکی به مساحت ۲۴۰ هکتار قرار دارند. طی یک دوره ۵۰۰ ساله، از سال ۳۱۲ قبل از میلاد تا ۲۲۶ پس از میلاد، این آبارهها بخشی از سیستم تامین آب مردم شهر رم بودند. «آکوا کلودیو» (Aqua Claudio) چشمگیرترین آباره در این پارک است. این آباره حدود سال ۵۲ پس از میلاد ساخته شد و ارتفاع آن به ۲۸ متر میرسید.
عکاس: نامشخص / سایت romesightseeing.netکپی لینک
آباره پونکاسیلته؛ نمود هوش مهندسی بریتانیا
«آباره پونکاسیلته» (Pontcysyllte Aqueduct)، بهعنوان نمونهای پیشگام در ساختوساز آهنی و شاهکاری در مهندسی آبراهها شناخته میشود. این کانال نمونهای از رویکردهای نوین مهندسی بریتانیا در طول انقلاب صنعتی محسوب میشود. امروزه بسیاری از گردشگران با قایقهای تفریحی از میان این آباره میگذرند و تفریحی دلنشین را تجربه میکنند.
عکاس: Alasdair James / سایت gettyimages.nlآیا بازدید از آبارههای جهان برای شما جذاب است؟ مایل هستید کدام یک از آبارههای معرفی شده را از نزدیک تماشا کنید؟ خوشحال میشویم نظرهای خود را با ما و همراهان کجارو به اشتراک بگذارید.
منبع عکس کاور: سایت provence-alpes-cotedazur.com؛ عکاس: نامشخص (آباره پون دو گار؛ فرانسه)
مقالات مرتبطآرامش در دل جریان؛ رویاییترین کانالهای آبی جهانمطالعه '618 آبان 04
پلهایی که معماری آنها شما را شگفتزده میکند!مطالعه '522 شهریور 04
مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراکگذاری
فاطمه ساعدیدنبال کردن