خانه چطور در طول تاریخ تغییر کرد؛ همه ماجرای این تکامل عجیب را بدانید!
مشاهده همه ویدئوهاتبلیغاتتبلیغاتاز پناهگاههای غاری تا خانههای شناور و آسمان خراشهای مدرن، سرپناه انسان همواره بازتابی از نبوغ او در سازگاری با طبیعت و نیازهای زمانه بوده است.از سازههای ابتدایی که تنها برای حفاظت در برابر باران و خطر ساخته میشدند تا آسمانخراشهایی که مرزهای معماری را به چالش میکشند، خانهها در طول تاریخ انسان، مسیر بلند و پر فراز و نشیبی را طی کردهاند. انسانها با سازگار شدن با اقلیمهای گوناگون، بهرهگیری از مواد در دسترس و پیدا کردن روشهای تازه برای خلق فضاهای قابل زیست، همیشه توانستهاند که بدون توجه به شرایط محیطی، هرجا که بودهاند، خانه خود را بسازند. (MSN)
فهرست مطالبکپی لینکخانههای غارنشین؛ سادهترین شکل زیست انسان در دل کوهخانههای غارنشین در مناطق گرمسیر به دلیل دمای ثابت و محافظت طبیعی در برابر گرما، از رایجترین شیوههای سکونت باستانی بودند. غارهای ۷,۰۰۰ ساله «ساسی دی ماترا» (Sassi di Matera) در ایتالیا که تا دهه ۱۹۵۰ میلادی محل زندگی مردم بودند و امروزه، در فهرست یونسکو ثبت شدهاند، تصویری واقعی از شرایط زندگی در سکونتگاههای سنگی و کوهستانی گذشته ارائه میدهد.
خانههای صخرهای مانند خانههای روستای کندوان نیز از سادهترین شکل زندگی در طبیعت بوده است.
عکاس: نامشخص / cnnکپی لینکخانههای گلی؛ معماری بادوام و خنک برای اقلیمهای گرمخانههای گلی با دیوارهای ضخیم و عایق حرارتی، از حدود سال ۸۰۰ میلادی در مناطق گرم رواج یافتند. نمونههای شاخص آن را میتوان در کلبههای گلی بربرهای شمال آفریقا یا سازههای مشابه در آریزونا و شهر تاریخی صنعا دید. این خانهها کاملا از خاک ساخته میشدند، به راحتی قابل تعمیر بودند و در برابر شرایط سخت بیابانی، دوام کافی داشتند. بافت تاریخی یزد را نیز میتوان در این گروه قرار داد که با خانههای خشتی و گلی در ایران میدرخشد.
عکاس: نامشخص / Al Jazeeraکپی لینکخانههای اسکیمویی؛ معماری هوشمندانه برای زندگی در سرمای قطبیخانههای اسکیمویی یا «ایگلوها» (Igloos)، خانههایی ویژه اقلیمهای بسیار سرد بودند که اسکیموها در نواحی قطبی آمریکا و گرینلند میساختند. این سازهها با بلوکهای یخ تراشخورده و به شکل گنبدی نیم کرهای بنا میشدند تا بیشترین گرما را حفظ کنند. ورودی تونل مانند آنها، جریان هوای سرد را کاهش میداد و امکان زندگی در دمای نزدیک به انجماد را فراهم میکرد.
عکاس: نامشخص / msnکپی لینکخانههای با پایه چوبی؛ معماری سازگار با آب و سیلابخانههای با پایه چوبی برای زندگی در مناطق باتلاقی و سیلخیز ساخته میشدند. این سازهها بر ستونهای بلند قرار میگرفتند تا کف خانه از سطح آب و خطر طغیان در امان باشد. نمونههای تاریخی آن، مانند ردیف خانههای بانکوک در دهه ۱۹۳۰ میلادی، نشان میدهد که این معماری، چگونه با شرایط آبی سازگار شده است.
عکاس: نامشخص / wikimediaکپی لینککلبههای سنگی؛ اقامتگاههای مقاوم روستاییدر نواحی روستایی که چوب کمیاب بود، کلبههای سنگی به شیوهای رایج برای ساخت و ساز تبدیل شدند. سنگهایی که هنگام شخم زمین بیرون میآمدند، جمعآوری و برای ساخت دیوارها و بدنه خانه به کار میرفت. این کلبهها معمولا یک طبقه بودند و سقفهای کاهگلی داشتند؛ زیرا کاه و نی فراوان و به سادگی در دسترس بود.
عکاس: نامشخص / Self-Build.co.ukکپی لینکقلعههای مستحکم؛ سازههای سنگی دفاعی در قلب قرون وسطاقلعههای مستحکم در دوران قرون وسطا برای حفاظت از سرزمینها در برابر حمله و شورش ساخته میشدند. نخستین نمونههای آنها را «نورمنها» پس از فتح انگلستان بنا کردند تا مناطق تصرفشده را کنترل کنند. این قلعهها، اغلب از سنگ و در نقاط مرتفع بنا میشد تا بیشترین کارایی دفاعی را داشته باشد.
عکاس: نامشخص / msnکپی لینکخانههای طویل بومیان آمریکای شمالی؛ چارچوبی مستطیلی با نهالهای جواناقوام بومی در کانادا و شمال شرق آمریکا، خانههای طویلی میساختند که از نهالهای خمشده و به هم بسته تشکیل میشد. دیوارهها را با نوارهای پوست درخت میپوشاندند تا در برابر باد و باران مقاوم باشند. داخل این سازههای مستطیلی، جداکنندههایی در امتداد دیوارها ساخته میشد تا فضا به اتاقها و محوطههای مختلف تقسیم شود.
عکاس: نامشخص / msnکپی لینکتیپیها؛ سازههای مخروطی سبک و قابل حمل«تیپی» (Teepee) یا چادر سرخپوستی، یکی از نمادینترین سازههای بومیان آمریکا است؛ پناهگاهی مخروطی که با چند تیر بلند ساخته میشود و سطح آن را با پوست حیوانات یا برزنت میپوشانند. از قرن هفدهم میلادی تا دوران معاصر، این سازه محل زندگی بسیاری از قبایل دشتهای آمریکای شمالی بود و به دلیل سبکی و قابلیت جابهجایی، برای زندگی کوچنشینان ایدئال به نظر میرسید.
عکاس: نامشخص / Teepee Joy Blogکپی لینککلبههای چوبی؛ سازههای ساده و سریع مهاجران آمریکادر نواحی غربی آمریکا که چوب به وفور یافت میشد، مهاجران در کلبههای چوبی ساده اما مقاوم، زندگی میکردند. این سازهها که با تنههای کامل درخت ساخته و به سرعت، برپا میشدند، معمولا یک طبقه و دارای یک تا دو اتاق بودند. هرچند این خانهها در آمریکای شمالی از قرن هفدهم رواج یافتند، ریشه این معماری، به اروپای شمالی و شرقی در عصر برنز باز میگردد.
عکاس: نامشخص / Inghamsکپی لینکخانههای شهری؛ معماری طبقه متوسط رو به رشدبا رشد شهرنشینی در قرنهای ۱۸ و ۱۹ میلادی در اروپا، مدلهای تازهای از مسکن شهری در سراسر اروپا شکل گرفت و افراد بیشتری برای یافتن شغل، سرگرمی و فرصت، به شهرها مهاجرت میکردند. اقشار کم درآمد در اتاقهای کوچک و غیر بهداشتی زندگی میکردند؛ اما طبقات مرفهتر، واحدهای کامل یک آپارتمان یا خانههای شهری مستقل را در اختیار داشتند.
عکاس: نامشخص / artphotolimitedکپی لینکخانههای پیشساخته؛ پاسخ سریع به بحران مسکنپس از جنگ جهانی دوم، بریتانیا با بحران شدید مسکن مواجه بود؛ هزاران خانه..








