تجهیزات سفر

۱۰ مکان تاریخی خاص ژاپن؛ سفر در زمان با معبد و قلعه!

ژاپن، سرزمینی که در آن سنت و مدرنیته به زیبایی در هم آمیخته‌اند، گنجینه‌ای بی‌بدیل از محوطه‌های تاریخی را در خود جای داده است. از معابد باشکوه گرفته تا قلعه‌های مستحکم و کاخ‌های امپراتوری، هر گوشه از این کشور داستانی تاثیرگذار را روایت می‌کند. این مکان‌ها نه‌تنها یادآور تاریخ پرفراز و نشیب امپراتوری‌ها هستند، بلکه پنجره‌ای رو به فرهنگ غنی، هنر بی‌نظیر و فلسفه‌های عمیق ژاپن باز می‌کنند. از جمله این محوطه‌های تاریخی می‌توان به معبد فوشیمی ایناری، قلعه اوساکا، معبد میجی، زیارتگاه‌ها و معابد نیکو و… اشاره کرد که در این مقاله به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.
فهرست مطالبمعبد فوشیمی ایناری، کیوتوقلعه اوساکا، اوساکامعبد میجی،‌ توکیوزیارتگاه‌ها و معابد نیکو، استان توچیگیبناها و محوطه‌های تاریخی هیرایزومی، هیرایزومیمقبره‌های موزو، اوساکازیارتگاه یاسوکونی، توکیوکاخ امپراتوری کیوتو، کیوتوکاخ امپراتوری توکیو، توکیوجنگل شیراکامی سانچی، توهوکوکپی لینکمعبد فوشیمی ایناری، کیوتویکی از معروف‌ترین جاذبه‌های تاریخی ژاپن که به‌خاطر هزاران دروازه قرمز رنگش شهرت دارد، «معبد فوشیمی ایناری» (Fushimi Inari Shrine)‌ در جنوب کیوتو است. دسترسی به این زیارتگاه شینتو از طریق حدودا ۱۰,۰۰۰ دروازه سنتی ژاپنی امکان دارد که شامل شبکه‌ای از مسیرهای پیاده‌روی در پشت ساختمان‌های اصلی هستند. این مسیرها به داخل جنگلی سرسبز در کوه مقدس ایناری منتهی می‌شوند. دروازه‌ها به‌شکل دو ردیف متراکم و موازی قرار دارند و از طرف افراد و شرکت‌ها اهدا شده‌اند که نام اهداکننده و تاریخ اهدا در پشت هر دروازه قابل‌مشاهده است.
عکاس: Basile Morin / ویکی‌مدیافوشیمی ایناری که در سال ۷۱۱ میلادی ساخته شد، مهم‌ترین زیارتگاه در میان چندین هزار زیارتگاه اختصاص یافته به خدای ایناری به شمار می‌رود. روباه‌ها، پیام‌آوران ایناری شناخته می‌شوند و به همین دلیل دو مجسمه روباه در محوطه معبد وجود دارد.
اگرچه دلیل اصلی بسیاری از گردشگران خارجی برای بازدید از معبد فوشیمی ایناری، کاوش در مسیرهای کوهستانی آن است، ساختمان‌های معبد نیز دیدنی و جذاب هستند. در ورودی معبد، دروازه رومون قرار دارد و پشت آن، تالار اصلی معبد خودنمایی می‌کند. در اینجا از همه بازدیدکنندگان خواسته می‌شود تا با اهدای نذری کوچک، به خدای ایناری احترام بگذارند.
کپی لینکقلعه اوساکا، اوساکاسازه‌های تاریخی ژاپن، دنیایی از شکوه و عظمت این سرزمین را با خود به دوش می‌کشند و چه بنایی بهتر از «قلعه اوساکا» (Osaka Castle) را می‌توان برای آشنایی با پیشینه این کشور پیشنهاد داد! این قلعه یا قصر اولین بار در سال ۱۵۸۳ میلادی ساخته شد که در زمان خود، بزرگ‌ترین قصر شهر بود. «تویوتومی هیده‌یوشی» (Toyotomi Hideyoshi)، از معروف‌ترین فرماندهان ژاپن، قصد داشت که قلعه مزبور به مرکز ژاپنی متحد و جدید تبدیل شود. چند سال پس از مرگ هیده‌یوشی، در سال ۱۶۱۵ به قلعه حمله و نابود شد. قلعه اوساکا در دهه ۱۶۲۰ میلادی مورد بازسازی گرفت.
بازسازی بتنی و آهنی برج قلعه در سال ۱۹۳۱ انجام شد. این قلعه در طول جنگ به‌طرز معجزه آسایی از حملات هوایی گسترده شهر جان سالم به در برد و تعمیرات اساسی در سال ۱۹۹۷ جلوه تازه‌ای به قلعه بخشید. اکنون فضای داخلی برج قلعه کاملا مدرن بوده و حتی دارای آسانسور برای دسترسی آسان‌تر است. در داخل این برج، موزه‌ای در مورد تاریخچه قلعه و تویوتومی هیده‌یوشی قرار دارد.
ساختمان اصلی قلعه اوساکا با دروازه‌ها، برج‌ها، دیوارهای سنگی باشکوه و خندق‌های عمیق احاطه شده است. باغی با ۶۰۰ درخت گیلاس و همین طور پارکی با حدود دو کیلومتر مربع وسعت، از دیگر بخش‌های قلعه هستند.
کپی لینکمعبد میجی،‌ توکیواگر در شهر شلوغ توکیو، به‌دنبال محلی‌ سرسبز و آرام برای استراحت و تفریح هستید، «معبد میجی» (Meiji Shrine) را از دست ندهید. این معبد همراه با «پارک یویوگی» (Yoyogi Park) که در مجاورت آن قرار دارد، منطقه جنگلی بزرگی را در داخل این شهر پرجمعیت تشکیل می‌دهند که مسیرهای پیاده‌روی خوبی برای گشت‌وگذاری آرامش‌بخش به دور از آلودگی صوتی دارد. جالب اینکه حدود ۱۰۰,۰۰۰ درخت در جنگل معبد میجی وجود دارد که در زمان ساخت معبد کاشته شده و از مناطق مختلف سراسر کشور اهدا شده‌اند.
عکاس: نامشخص / blog.japanwondertravel.comمعبد میجی که در سال ۱۹۲۰ ساخته شد، به امپراتور میجی و همسرش اختصاص دارد که اولین امپراتور ژاپن مدرن بود. در طول دوره میجی، ژاپن برای پیوستن به قدرت‌های بزرگ جهان، خود را مدرن کرد. معبد میجی در طول جنگ جهانی دوم تخریب شد؛ اما خیلی زود مورد بازسازی قرار گرفت. ساختمان‌های اصلی معبد در میان جنگلی سرسبز قرار دارند که ضمن بازدید از آن‌ها می‌توان به اهدای نذری در تالار اصلی، خرید دعا یا نوشتن آرزوها مشغول شد. حضور در این معبد در آغاز سال نو، یکی از مهم‌ترین رویدادهای این جاذبه تاریخی برای مردم ژاپن به حساب می‌آید.
کپی لینکزیارتگاه‌ها و معابد نیکو، استان توچیگیبازدید از مکان‌های مقدسی که ارزش تاریخی فراوانی دارند، می‌تواند حس کنجکاوی و عشق گردشگران به تاریخ را ارضا کند؛ پس چه جایی بهتر «زیارتگاه‌ها و معابد نیکو» (Shrines and Temples of Nikko) که در طول سال بازدیدکنندگان زیادی دارند و جزو میراث جهانی یونسکو هستند.
زیارتگاه‌ها و معابد نیکو به‌همراه محیط طبیعی اطرافشان، قرن‌ها است که به‌عنوان مکان‌هایی مقدس مورد احترام بوده‌اند. این مکان‌ها که شاهکارهای معماری و تزیینی زیادی را در خود جای داده‌اند، ارتباط عمیقی با تاریخ حکومت «شوگون‌های توکوگاوا» (Tokugawa Shoguns)، حکومتی ارباب‌رعیتی، دارند.
عکاس: نامشخص / japanupclose.web-japan.orgزیارتگاه‌ها و معابد نیکو متشکل از دو زیارتگاه به نام‌ها «زیارتگاه نیکو توشوگو» (Nikko Toshogu Shrine) و «زیارتگاه نیکو فوتاراسان» (Nikko Futaarasan Shrine) و معبد «رینوجی» (Rinnoji) است. این بناها روی دامنه‌های کوه نیکو ساخته شده‌اند که در دوره نار..

هتل ماجرا و مترو جهاد نامزد دریافت جایزه آقاخان شدند

این پروژه‌ها از میان ۳۶۹ اثر نامزدشده برای شانزدهمین دوره این جایزه معتبر، توسط هیئت داوران مستقل انتخاب شده‌اند و برای دریافت بخشی از جایزه یک میلیون دلاری رقابت خواهند کرد؛ جایزه‌ای که یکی از بزرگ‌ترین جوایز در عرصه معماری جهان محسوب می‌شود.
هتل ماجرا هرمز و ایستگاه مترو جهاد تهران در لیست نامزدهای نهایی جایزه آقاخان قرار دارند.
مجتمع ماجرا در هرمز، اثر استودیو معماری ZAV به سرپرستی محمدرضا قدوسی، با گنبدهای رنگارنگ خود، اقامتگاهی برای گردشگران و فضایی اجتماعی برای ساکنان جزیره فراهم کرده است.
ایستگاه متروی جهاد تهران، طراحی‌شده توسط استودیو معماری KA، به‌منظور جایگزینی ساختارهای فرسوده قبلی ساخته شده و با طراحی انسانی و نمای آجری، به یکی از نشانه‌های شهری قابل توجه پایتخت تبدیل شده است.
پروژه‌های منتخب توسط کارشناسان مستقل شامل معماران، شهرسازان، مهندسان سازه و متخصصان حفاظت معماری مورد بررسی میدانی دقیق قرار گرفته‌اند. هیئت داوران اصلی تابستان امسال بار دیگر تشکیل جلسه خواهد داد تا نتایج بازدیدهای میدانی را بررسی و برندگان نهایی را اعلام کند.

رویاهای شهری؛ تبدیل سازه‌های معماری به نقاشی‌های آبرنگ

«مایا ورونسکا» (Maja Wronska) با ثبت جوهره شاهکارهای معماری در نقاشی‌های آبرنگ، پیشینه معماری خود را با مهارت هنری در هم می‌آمیزد و آثار مسحورکننده‌ای خلق می‌کند که روح مناظر شهری را به تصویر می‌کشند. آبرنگ‌های او مخاطب را به جهانی می‌برند که در آن، سازه‌ها با حرکت سیال و سرزندگی جان می‌گیرند. هر اثر نشان‌دهنده درک عمیقی از هندسه و پرسپکتیو است؛ مهارت‌هایی که از طریق تحصیلات معماری‌ «مایا» صیقل یافته‌اند.
آثار ورونسکا به‌عنوان پلی میان واقعیت و تخیل عمل می‌کنند و همزیستی پیچیده میان خطوط سخت ساختمان‌ها و ضرب‌آهنگ آزاد و خیال‌انگیز قلم‌موهای آبرنگ را برجسته می‌سازند. از بناهای تاریخی گرفته تا آسمان‌خراش‌های مدرن، نقاشی‌های او، جذابیت منحصربه‌فردی دارند که ظرافت و شکوه نهفته در معماری را به زیبایی می‌ستایند.
سفر هنری ورونسکا، او را به خلق مجموعه‌ای متنوع و پرانرژی از چشم‌اندازهای شهری و کوچه‌ پس‌کوچه‌های پرجزئیات رسانده است. استفاده استادانه او از رنگ‌های زنده و سایه‌زنی‌های نرم، شخصیت و فضای هر مکان را بازتاب می‌دهد و بیننده را به دل زندگی شهری می‌برد.
در هر ضربه‌ قلم‌موی ورونسکا، زیبایی‌هایی آشکار می‌شود که در روزمرگی نادیده مانده است؛ جزئیاتی از بناها که حال در بوم‌های او فرصتی دوباره برای دیده‌شدن یافته‌اند. نقاشی‌های ورونسکا را نه تنها می‌توان ضیافتی بصری دانست، بلکه این آثار، گفت‌وگوی الهام‌بخشی میان هنر و معماری به شمار می‌آیند؛ در واقع این نقاشی‌ها، بیان شاعرانه‌ای از جذابیت جاودان مناظر شهری در جهان هستند. (visualflood)
عکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodعکاس: Maja Wronska / visualfloodبه هنر نقاشی علاقه‌مند هستید؟ از تماشای نقاشی‌های این هنرمند خوش ذوق‌ لذت بردید؟ لطفا نگاه و نظر ارزشمند خود را با کجارو و کاربران آن نیز به اشتراک بگذارید.

ویدیو؛ لیمویی‌ترین مغازه تهران را ببینید!

فروشگاه کارتوس در خیابان میرزای شیرازی تهران یا یک ویترین و طراحی متفاوت این روزها حسابی مورد توجه قرار گرفته است.
ویدیو اختصاصی کجارو را ببینید.
پخش از رسانه
کجارولایک

پرواز در بهشت عاشقان غذا؛ فعالیت ۲۴۰ رستوران در فرودگاه سنگاپور

در حالی که بیشتر فرودگاه‌ها حس عجله و هرج‌ومرج را القا می‌کنند، فرودگاه چانگی سنگاپور (SIN) با امکانات نمونه، گزینه‌های گسترده خرید و جاذبه‌های عجیب و جالب خود، تجربه‌ای متفاوت ارائه می‌دهد. همین موضوع باعث شده است که این شهر فرودگاهی به‌عنوان یکی از قطب‌های سفر در جنوب شرق آسیا، تحسین‌ مسافران را برانگیزد. فرودگاه چانگی طی ۲۵ سال گذشته، ۱۳ بار در رتبه‌بندی «بهترین فرودگاه جهان» توسط «اسکای‌ترکس» (Skytrax) در صدر جدول ایستاده است.
فرودگاه چانگی در سال ۲۰۲۵ نیز توانست جایگاه نخست «بهترین رستوران‌های فرودگاهی جهان» را نیز از آن خود کند؛ بنابراین، اگر عاشق سفر و شیفته غذا هستید، فرودگاه چانگی سنگاپور مقصدی عالی برایتان خواهد بود. (islands)
عکاس: Artorn / Getty Imagesوب‌سایت فرودگاه از وجود ۲۴۰ غذاخوری و رستوران در این مجموعه خبر می‌دهد. با این همه انتخاب، دیگر دلیلی ندارد که تا زمان سوار شدن به هواپیما، به یک ساندویچ سرد یا یک فنجان قهوه بی‌کیفیت و ولرم بسنده کنید. گشت‌وگذار در میان طیف گسترده کافه‌ها، غذاخوری‌های محلی پرهیاهو و فودکورت‌های این فرودگاه، راهکاری هوشمندانه برای گذراندن زمان در توقف‌های طولانی میان‌پروازی است.
در چهار ترمینال چانگی، با تنوع غذایی بی‌نظیری مواجه خواهید شد که از رستوران‌های مجلل گرفته تا غذاخوری‌های ارزان‌قیمت و اصیل را در بر می‌گیرد. اگر فقط در حال ترانزیت از سنگاپور هستید و وقت کافی برای گشت‌وگذار در شهر را ندارید، فرصت چشیدن طیف گسترده غذاهای محلی محبوب در فرودگاه را از دست ندهید؛ چراکه چانگی، یکی از بهترین مقصدهای آسیا برای غذا دوستان است.
برای صبحانه، حتما سری به غذاخوری «یاکون» (Ya Kun) در ترمینال دو بزنید؛ این غذاخوری معروف، صبحانه‌ای به ‌نام «کایا‌ تست» (Kaya Toast) سرو می‌کند؛ اسنک محبوب سنگاپوری که از نان تست با روکشی خامه‌ای تشکیل شده است.
عکاس: Bee32 / Getty Imagesبرای صرف میان‌وعده‌ای سریع، غذاخوری «سویی چون» (Swee Choon) را انتخاب کنید که به‌خاطر نان خرچنگ فلفلی و کیک نودل میگوی ترد خود مشهور است. این رستوران در ترمینال دو قرار دارد و ۲۴ ساعته باز است.
اگر به ترمینال سه بروید، می‌توانید طعم غذاهای اصیل سنگاپور را در مجموعه «غذاهای خیابانی سنگاپور» (Singapore Food Street) تجربه کنید که ادای دینی به فرهنگ محبوب غذاخوری خیابانی در این کشور است. غرفه «رانگ‌چنگ باک‌کوت‌ته» (‌Rong Cheng Bak Kut Teh‌) به خاطر کاسه‌های خوش‌طعم نودل گوشت معروف است؛ اما جای نگرانی نیست؛ گزینه‌های عالی برای گیاهخواران نیز در اینجا وجود دارد.
برای صرف غذایی مجلل، رستوران «آلورا» (Allora Ristorante) غذاهای ایتالیایی دلچسب را در فضایی لوکس سرو می‌کند. در مجموعه «جوئل» (Jewel) نیز کاسه‌ای لذیذ از گوشت و سبزیجات پخته‌شده را امتحان کنید. اگر وقت صرف غذای کامل را ندارید، یک بستنی از غرفه «پرندگان بهشتی» (Birds of Paradise) بخرید؛ جایی که به بستنی‌های ژلاتوی عجیب خود معروف است.
عکاس: نامشخص / luxuo.comآیا تا کنون به سنگاپور سفر کرده‌اید؟ تجربه‌های خود را از حضور در فرودگاه چانگی و صرف غذا در این فرودگاه با ما و سایر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.
منبع عکس کاور: travelandleisure.com، عکاس: نامشخص

سفر به ایران قدیم؛ عکس ۱۰۰ ساله مسجد شاه اصفهان!

تصویری نادر و تاریخی از مسجد شاه اصفهان، مربوط به حدود ۱۰۰ سال پیش، وضعیت جالبی از بخش جنوبی میدان نقش جهان در اوایل دوره پهلوی نشان می‌دهد.
این تصویر از نمای بالا که از بالکن عمارت عالی قاپو توسط فردریک جی کلب گرفته شده، میدان نقش جهان و گنبد فیروزه‌ای این بنای باشکوه صفوی را در میان خانه‌های گلی و بافت قدیمی شهر به تصویر می‌کشد.

گردشگری آمریکا قربانی ترامپ؛ ترس جهان از سفر به سرزمین رویاها!

به نقل از ایسنا؛ ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۵ با افتی بی‌سابقه در جذب گردشگران خارجی مواجه شده و بر اساس گزارشی مشترک از سوی شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) و مؤسسه آکسفورد اکونومیکس، انتظار می‌رود درآمد این کشور از محل گردشگری خارجی با کاهش ۱۲.۵ میلیارد دلاری نسبت به سال گذشته مواجه شود.
این گزارش، آمریکا را تنها کشوری معرفی می‌کند که در سال جاری میلادی با کاهش هزینه‌کرد گردشگران خارجی روبه‌رو خواهد شد؛ افتی که بنا بر پیش‌بینی‌ها، مجموع درآمد گردشگران خارجی در این کشور را به ۱۸۱ میلیارد دلار خواهد رساند، ۲۲.۵ درصد کمتر از اوج تاریخی ثبت‌شده در حدود یک دهه پیش.
به گفته مقامات شورای جهانی سفر و گردشگری، این کاهش درآمد، «ضربه‌ای مستقیم به اقتصاد ایالات متحده» وارد می‌کند و بر جوامع محلی، فرصت‌های شغلی و کسب‌وکارها در سراسر کشور تأثیر منفی می‌گذارد. جولیا سیمپسون، رئیس شورای جهانی سفر و گردشگری، با اشاره به نقش مخرب سیاست‌های دولت در این وضعیت تأکید کرد: «در حالی که سایر کشورها فرش قرمز برای گردشگران پهن کرده‌اند، دولت آمریکا تابلوی «تعطیل است» را بالا برده است.»
مطابق این گزارش، کاهش جذب گردشگران خارجی در آمریکا به طور عمده ناشی از فضای سیاسی و اجتماعی تنش‌زا در کشور، سیاست‌های مهاجرتی سخت‌گیرانه دولت ترامپ، و اظهارات تحریک‌آمیز نسبت به سایر کشورها بوده است. در کنار آن، اعمال تعرفه‌های تجاری سنگین علیه کالاهای خارجی و فراخوان‌های متعدد برای تحریم کالاهای آمریکایی نیز بر تصمیم مصرف‌کنندگان و گردشگران بین‌المللی تأثیر گذاشته است.
جولیا سیمپسون در گفت‌وگو با نیویورک تایمز اظهار کرد که بسیاری از گردشگران خارجی نسبت به سفر به آمریکا احساس ترس دارند.
او گفت:
برخی نگران وضعیت روادید خود هستند، اینکه آیا مدارک‌شان کامل است یا ممکن است به‌طور تصادفی بازداشت شوند. این‌ها عواملی هستند که باعث ایجاد هراس در میان گردشگران شده‌اند.در گزارش شورای جهانی سفر و گردشگری همچنین به داده‌های وزارت بازرگانی ایالات متحده آمریکا اشاره شده است که از کاهش چشمگیر در تعداد مسافران ورودی از کشورهای کلیدی در ماه مارس ۲۰۲۵ حکایت دارد. بر اساس این آمارها، «ورود مسافران از آلمان، ایرلند و اسپانیا با بیش از ۲۰ درصد افت گزارش شده است و رزروهای تابستانی از کانادا نیز نسبت به سال گذشته ۲۰ درصد کاهش داشته است.»
به باور نویسندگان گزارش، این کاهش گسترده چیزی بیش از یک افت موقتی است؛ «این یک هشدار جدی است. ایالات متحده در حال از دست دادن جایگاه خود در ذهن گردشگران جهانی است، چه از کشورهای همسایه و چه از مقاصد دورتر.»
در حالی که تعداد گردشگران خارجی در مقصد آمریکا رو به کاهش رفته است، تعداد شهروندان آمریکایی که به خارج از کشور سفر می‌کنند، در حال افزایش است. این روند نه‌تنها موازنه گردشگری را برهم زده است، بلکه به خروج منابع مالی از کشور نیز دامن زده است.
در سال ۲۰۲۴، بخش گردشگری ۲.۶ تریلیون دلار به اقتصاد ایالات متحده کمک کرده و بیش از ۲۰ میلیون فرصت شغلی را پشتیبانی کرده است. همچنین ۵۸۵ میلیارد دلار مالیات از محل فعالیت‌های گردشگری تأمین شده است که معادل حدود ۷ درصد کل درآمد مالیاتی کشور بوده است.
کارشناسان معتقدند ادامه این روند می‌تواند جایگاه ایالات متحده را در صنعت گردشگری جهانی بیش از پیش تضعیف کند. درحالی‌که کشورهایی نظیر فرانسه، اسپانیا، ژاپن و حتی امارات متحده عربی با بازنگری در قوانین و بهبود زیرساخت‌ها به دنبال جذب بیشتر گردشگران بین‌المللی هستند، ایالات متحده آمریکا با اقداماتی نظیر محدودیت‌های ویزا، ناامنی روانی و فقدان راهبرد تبلیغاتی مثبت، در حال فاصله گرفتن از رقبا است.
گزارش شورای جهانی سفر و گردشگری با لحنی هشدارآمیز پایان می‌یابد:
ایالات متحده، اگر خواهان حفظ نقش خود در گردشگری جهانی است، باید فورا سیاست‌های بازدارنده را بازنگری کرده و رویکردی تازه در پیش بگیرد. این فرصت برای همیشه باقی نخواهد ماند.رسانه آمریکایی بامداد پنجشنبه (۱۵ خردادماه ۱۴۰۴ نیز خبر دادند «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا فرمانی را امضا کرده که بر اساس آن ورود اتباع ۱۲ کشور به ایالات متحده را به صورت کامل ممنوع می‌کند.
طبق گزارش سی‌ان‌ان، این ۱۲ کشور عبارتند از: افغانستان، میانمار، چاد، جمهوری کنگو، گینه استوایی، اریتره، هاییتی، ایران، لیبی، سومالی، سودان و یمن. همچنین اتباع هفت کشور شامل بروندی، کوبا، لائوس، سیرالئون، توگو، ترکمنستان و ونزوئلا دچار محدودیت شده‌اند. اعمال سیاستی مشابهه در دور پیشین ریاست جمهوری ترامپ بر میزان رفت و آمد گردشگرانی که به این کشورها سفر کرده بودند و قصد داشتند به آمریکا نیز بروند، اثر منفی و بازدارنده داشت.

ژرف‌ترین دریاچه‌های جهان را بشناسید؛ از کاسپین ایران تا بایکال سیبری

فقط سه درصد از آب کره زمین، آب شیرین است که مشخصه اصلی دریاچه‌ها است و تنها آبی است که می‌توان آن را نوشید یا در کشاورزی استفاده کرد. از آنجایی که دریاچه‌ها منابع اصلی آب شیرین ساکنان کره زمین هستند، حفاظت و نگهداری از آن‌ها برای حال حاضر و آینده امری ضروری و حیاتی است. همه دریاچه‌ها از نظر اندازه برابر نیستند و برخی از آن‌ها آنقدر بزرگ اند که ۲۰ درصد از ذخایر آب شیرین غیرمنجمد جهان را در دل خود جای داده‌اند. در این مقاله ابتدا تفاوت دریا و دریاچه، سپس بزرگترین دریاچه‌های زمین را بررسی خواهیم کرد.
فهرست مطالبدریای خزر (دریا کاسپین)دریاچه سوپریور دریاچه ویکتوریادریاچه هیوراندریاچه میشیگاندریاچه تانگانیکادریاچه بایکالدریاچه گریت بردریاچه مالاویدریاچه گریت اسلیوبزرگترین دریاچه های جهاندریاچه، یک پهنه آبی راکد درون خشکی است که توسط فرایندهای طبیعی (مانند فعالیت‌های یخچالی، فوران آتشفشانی، تغییر شکل پوسته زمین، گودال‌های بزرگی که بر اثر زمین‌لرزه‌ها ایجاد می‌شوند و…) یا توسط فعالیت‌های انسانی (مثل ساخت سد، دریاچه‌های مصنوعی و…) ایجاد شده است. دریاچه به‌طور معمول کوچک‌تر از دریا است و به دریاهای بزرگ‌تر یا اقیانوس راهی ندارد؛ اما دریا یک پهنه آب شور است که بخشی از آن توسط خشکی احاطه شده و با اقیانوس ارتباط دارد. دریاها نسبت به دریاچه علاوه بر وسعت بیشتر، عمق بیشتری نیز دارند و تحت تاثیر پدیده جزر و مد آب قرار می‌گیرند.
البته استثنائاتی هم وجود دارند: برای مثال «دریای مرده» (البحر المیت) در واقع یک دریاچه نمکی محسوب می‌شود که درمیان اردن و مناطقی از فلسطین واقع شده است. «دریای خزر» نیز اگرچه نامش دریا است، از نظر علم جغرافیا در دسته دریاچه‌ها طبقه‌بندی می‌شود. دریای خزر همچنین از آب شور پر شده، محصور در خشکی است و به هیچ اقیانوسی متصل نیست. این پهنه آبی از نظر مساحت بزرگ‌ترین دریاچه جهان محسوب می‌شود. شاید علت نامگذاری آن به «دریا» به‌جای «دریاچه»، آب شور و وسعت زیادش باشد یا به دلایل تاریخی صورت گرفته است.
عکاس: نامشخص / a-z-animals.comکپی لینکدریای خزر (دریا کاسپین)وسعت: ۳۷۱,۰۰۰ کیلومتر مربع«دریای خزر» (Caspian Sea) که با نام «دریای کاسپین» نیز شناخته می‌شود، بزرگ‌ترین پهنه آبی محصور در خشکی زمین است. دریاچه خزر قرن‌ها است که نقشی حیاتی در صنعت و فرهنگ انسان‌ها ایفا کرده و به‌عنوان مرز طبیعی میان قاره اروپا و آسیا، اقلیم و اکوسیستم‌های اطراف خود را تحت تاثیر قرار داده است. طول دریاچه خزر، از شمال تا جنوب حدود ۱,۲۰۰ کیلومتر و عرض آن به‌طور میانگین ۳۲۰ کیلومتر می‌باشد.
این پهنه آبی اگرچه با نام دریا شناخته می‌شود اما از نظر فنی دریاچه‌ای است که هم ویژگی‌های آب شور و هم ویژگی‌های آب شیرین را دارا است. حدود ۱۳۰ رودخانه به دریای خزر می‌ریزند که معروف‌ترین آن‌ها «رود ولگا» (volga) در روسیه است‌. دریای کاسپین نقش مهمی در ژئوپلیتیک (جغرافیای سیاسی) منطقه دارد و با کشورهای روسیه، قزاقستان، ترکمنستان، ایران و آذربایجان هم‌مرز است.
سواحل گسترده دریای خزر شامل صخره‌های سنگی و زمین‌های هموار ماسه‌ای می‌شود که هرکدام تنوع زیستی و زیستگاه‌های طبیعی متفاوتی را فراهم کرده‌اند. در سواحل مختلف آن فعالیت‌های انسانی گوناگون از جمله ماهیگیری، استخراج نفت، استخراج گاز و… صورت می‌گیرد و به همین دلیل، دریای خزر یک مسیر حیاتی برای بازرگانی محسوب می‌شود و یکی از ذخایر ارزشمند نفت و گاز در کره زمین است.
عکاس: نامشخص / worldatlas.comکپی لینکدریاچه سوپریور وسعت: ۸۲,۱۰۳ کیلومتر مربع«دریاچه سوپریور» (Lake Superior) بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان است. این دریاچه در آمریکای شمالی واقع شده و مرز جنوبی آن ایالات متحده آمریکا و مرز شمالی آن کشور کانادا است. رتبه اول وسیع‌ترین دریاچه در میان دریاچه‌های پنجگانه قاره آمریکا شمالی به دریاچه سوپریور تعلق دارد.
این پهنه آبی وسیع از نظر عمق و حجم هم قابل توجه است؛ با عمق متوسط ۱۵۲ متر و بیشینه عمقی ۴۰۶ متر، عمیق‌ترین دریاچه قاره آمریکا محسوب می‌شود. وسعت زیاد آن همچنین به این معنا است که هر قطره آب به طور میانگین حدود ۱۹۰ سال در این دریاچه می‌ماند و این امر بر چرخه‌های مواد مغذی و زندگی موجودات آبزی تاثیر می‌گذارد.
دریاچه سوپریور برای بومیان آمریکا اهمیت فرهنگی ویژه‌ای داشته و در طول تاریخ، مسیر اصلی تجارت، حمل و نقل و بهره‌برداری از منابع طبیعی مثل چوب و سنگ‌آهن بوده است. امروزه این دریاچه با سواحل سنگی، پارک‌های ملی، آب‌های سرد و شفاف و… همچنان گنجینه‌ای طبیعی و مکانی محبوب برای دوستداران محیط زیست، طبیعت‌گردان و گردشگران به شمار می‌رود.
عکاس: نامشخص / worldatlas.comکپی لینکدریاچه ویکتوریاوسعت: ۶۹,۴۸۴ کیلومت مربع«دریاچه ویکتوریا» (Lake Victoria) بزرگ‌ترین دریاچه قاره آفریقا و دومین دریاچه بزرگ آب شیرین در جهان است. عمق متوسط این پهنه آبی تنها حدود ۴۰ متر است. ویکتوریا در شرق قاره آفریقا قرار گرفته و بین سه کشور کنیا، اوگاندا و تانزانیا تقسیم شده است. این دریاچه یکی از مهم‌ترین منابع آب برای تامین آب آشامیدنی و کشاورزی جمعیت ساکن در منطقه محسوب می‌شود.
دریاچه ویکتوریا نقش کلیدی در اقتصاد منطقه‌ای دارد و به دلیل وسعت زیادش بر بارندگی‌ها، رطوبت موجود در جو و محیط زیست این ناحیه تاثیر می‌گذارد. صید ماهی «سوف نیل» (Nile Perch) صنعت بسیار مهم این دریاچه است. همچنین رود نیل سفید نیز از این دریاچه سرچشمه می‌گیرد که اهمیت تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی، سیاسی و بازرگانی آن را افزایش می‌دهد. در سال‌های اخیر دریاچه ویکتوریا با چالش‌هایی از جمله آلودگی و بهره‌برداری بی‌رویه روبه‌رو شده که این عوامل تهدیدات جدی برای اکوسیستم غنی آن و مناطق اطراف آن هستند.
عکاس: نامشخص / worldatlas.comکپی لینکدریاچه هیورانوسعت: ۵۹,۵۹۰ کیلومتر مربع«دریاچه هیوران» (Lake Huron) دومین دریاچه بزرگ از دریاچه‌های پنجگانه قاره آمریکا شم..

ورود ایرانیان به آمریکا ممنوع شد

رییس‌جمهوری آمریکا فرمانی را امضا کرده که بر اساس آن ورود اتباع ۱۲ کشور به ایالات متحده را به صورت کامل ممنوع می‌کند.
شهروندان ۱۲ کشور افغانستان، میانمار، چاد، جمهوری کنگو، گینه استوایی، اریتره، هاییتی، ایران، لیبی، سومالی، سودان و یمن شامل این ممنوعیت شدند.
اتباع هفت کشور شامل بروندی، کوبا، لائوس، سیرالئون، توگو، ترکمنستان و ونزوئلا دچار محدودیت شده‌اند.
براساس اطلاعات منتشر شده این ممنوعیت شامل دارندگان گرین کارت، دو تابعیتی‌ها، ورزشکارها و مربی‌های تیم‌های ورزشی برای المپیک، اقلیت‌های مذهبی با ویزای مهاجرت و ویزای مهاجرتی خونواده‌های درجه اول نمی‌شود.

شهر خاموش؛ جادوی غم‌زده‌ای به‌نام کایاکوی

در میان مناظر تماشایی جنوب‌غربی ترکیه، جایی پنهان شده که زمان را در خود حبس کرده است؛ کایاکوی (Kayaköy)، شهر متروک و شگفت‌انگیزی که همچون نجوا، داستان‌های یک دوران سپری‌شده را در گوش بازدیدکنندگان زمزمه می‌کند. این شهر ارواح که امروز در سکوتی سنگین فرو رفته است، روزگاری سرشار از زندگی و فرهنگ بود؛ جایی که مردمانی به نام «لیکیایی‌ها» (Lycians)، قرن‌ها در آن زیستند و تمدنی درخشان بنا نهادند.
لیکیایی‌ها، تمدن بومی در آناتولی بودند که ریشه‌های آن‌ها به هزاره دوم پیش از میلاد بازمی‌گردد. آن‌ها در امتداد سواحل لیکیه، در منطقه‌ای که امروز بخشی از ترکیه محسوب می‌شود، شهرهای پر رونقی ساختند. «کایاکوی» که در گذشته با نام «لویسی» (Levissi) شناخته می‌شد، از شهرهای مهم آن دوره بود و از سده پنجم پیش از میلاد رونق یافت.
ساکنان آن با ترکیب خلاقانه‌ای از فرهنگ‌های یونانی، رومی و آناتولیایی، خانه‌های سنگی، کلیساهای باشکوه و سازه‌های حیرت‌انگیزی بنا کردند. ردپای ذوق و خلاقیت آن‌ها هنوز در دیوارهای فروریخته و سنگ‌فرش‌های قدیمی به چشم می‌خورد. در اوایل قرن بیستم، تقدیر این شهر تغییر کرد. پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی، توافق‌نامه‌ای برای تبادل جمعیت بین یونان و ترکیه در سال ۱۹۲۳ میلادی اجرا شد. ساکنان یونانی‌زبان و مسیحی این منطقه، ناچار به ترک خانه‌های خود شدند و کایاکوی برای همیشه خاموش ماند.
امروزه این شهر متروک، چون موزه‌ زنده‌ای از اندوه و خاطره است؛ جایی که گردشگران با قدم زدن در کوچه‌ پس‌کوچه‌های سنگ‌فرش‌شده‌ آن، گویی به گذشته سفر و زمزمه‌ ارواح ساکنان پیشین را حس می‌کنند. کایاکوی تنها یک مقصد تاریخی نیست؛ یادآور شکنندگی زندگی، جابجایی‌های اجباری و خاطرات فراموش‌نشده مردمانی‌ است که روزی آنجا را خانه می‌نامیدند. «الکساندر مونایر» (Alexandre Mounayer)، عکاس ساکن دوحه قطر با سفر به این شهر فراموش‌شده، تصاویر جذابی را ثبت و منتشر کرده است. (behance)
شهر قدیمی کایاکوی را می‌شناختید؟ درباره تاریخ این شهر چه می‌دانید؟ از سفر تصویری به این مکان لذت بردید؟ لطفا کجارو و کاربران آن را نیز از نگاه و نظر ارزشمند خود مطلع سازید.

اسکرول به بالا