سفرنامه

به نقل از هریتج‌دیلی؛ این لرزه‌ها علاوه بر آسیب‌های جانی و مالی، باعث ایجاد شکاف‌ها و ترک‌های عمیقی در زمین شد که آثار تاریخی پنهان و خرابه‌های باستانی را آشکار ساخت.
طبق گزارش‌های محلی از نزدیکی تادا-او، یک شهر در مرکز میانمار که حدود ۱۰ کیلومتر از پایتخت استانی، ماندالی، فاصله دارد، خرابه‌های قابل توجهی ظاهر شده است که باستان‌شناسان معتقدند ممکن است بقایای «کاخ آب» از دوران دودمان کونباونگ باشد.
دودمان کونباونگ، که به عنوان آخرین امپراتوری برمه شناخته می‌شود، از سال ۱۷۵۲ تا ۱۸۸۵ بر برمه حکومت کرد تا اینکه در خلال جنگ‌های آنگلو-برمه توسط امپراتوری بریتانیا ضمیمه شد.
کاخ احتمالا برای شهر سلطنتی رتن‌پورا آوا، پایتخت سابق پادشاهی‌های مختلف برمه از قرن چهاردهم تا نوزدهم، ساخته شده بود. این شهر در اینوا، ۳.۶ مایل شمال تادا-او واقع شده بود و در طول تاریخ چندین بار مورد حمله قرار گرفته و بازسازی شد. پایتخت در نهایت پس از تخریب در زلزله‌های بزرگ مارس ۱۸۳۹ متروکه شد.
به گفته کارشناسان، خرابه‌های کشف‌شده شامل سازه‌های بنیادی، پلکان‌ها و آثار از ایوان‌ها هستند که شباهت زیادی به تصاویری دارند که در دست‌نوشته‌های باستانی بر روی برگ نخل ثبت شده‌اند.
این کشف نادر فرصتی برای نگاهی به گذشته باشکوه میانمار است.

برج آزادی به عنوان نمادی از ورود به شهر تهران ساخته شد.
در این تصویر، داربست‌ها و جرثقیل‌ها ساختار نیمه‌کاره برج را در بر گرفته‌اند و خودروهای کلاسیک آن دوران در خیابان دیده می‌شوند. این بنا توسط معمار ایرانی حسین امانت طراحی شده و در سال ۱۳۵۰ افتتاح شد.

محمدابراهیم زارعی، رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، در جریان بازدیدی علمی از شهرستان آبدانان در استان ایلام، از کشفی سخن گفت که می‌تواند یکی از درخشان‌ترین فصل‌های باستان‌شناسی خاورمیانه را ورق بزند: شناسایی معادن سنگی که ستون‌های باشکوه کاخ داریوش بزرگ در شوش از دل آن‌ها تراشیده شده‌اند.
به گفته زارعی، این یافته بی‌سابقه، نخستین بار به همت محمد حیدری، معلم دغدغه‌مند آبدانانی مطرح شد و در ادامه، با بررسی های کارشناسی و تأیید اولیه لقمان احمدزاده شوهانی، باستان‌شناس پایگاه میراث‌جهانی شوش، وارد فاز بررسی‌های علمی شد. مجموعه‌ای از داده‌های ماهواره‌ای، مشاهدات میدانی و تحلیل‌های زمین‌شناسی، سرانجام پژوهشگران را به نقطه‌ای در دل کبیرکوه رساند؛ جایی که نه یک معدن، بلکه سه معدن متوالی با شواهد قطعی از فعالیت‌های معدن‌کاری باستاتی و احتمالا هخامنشی شناسایی شد.
زارعی با اشاره به اهمیت این کشف، یادآور شد:
تاکنون محل دقیق معادن تأمین‌کننده سنگ‌های عظیم به‌کاررفته در ساخت کاخ شوش مشخص نبود. اگرچه داریوش بزرگ در کتیبه بنیاد کاخ آپادانا از محلی به‌نام «ابیرادوش» نام می‌برد، اما مکان آن در هاله‌ای از ابهام باقی مانده بود. اکنون و با یافته‌های جدید، امکان تطابق این معادن با آن توصیف تاریخی فراهم شده است. رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری کرد:
آزمایش‌های دقیق‌تری برای بررسی نوع سنگ‌های مکشوفه، با هدف مقایسه با نمونه‌های موجود در ستون‌های کاخ شوش، در حال انجام است. این مطالعات تخصصی از دو هفته آینده وارد فاز جدیدی خواهد شد و در صورت اثبات هم‌خاستگاه بودن سنگ‌ها، پرونده ثبت‌جهانی شوش می‌تواند با اطلاعات تازه‌ای به‌روزرسانی شود؛ گامی راهبردی که فرصت بازنگری و ارتقاء موقعیت جهانی این محوطه باستانی و همین طور منطقه کشف معدن را فراهم می‌آورد.زارعی در ادامه افزود:
در حین بررسی‌ها، نشانه‌هایی از ابزارهای باستانی برش سنگ، بقایای استخراج و مقادیر معناداری از سنگ‌آهن نیز کشف شده است؛ سنگ‌آهنی که به‌احتمال قوی برای تولید بست‌های فلزی در معماری سنگی هخامنشی به‌کار می‌رفته است. این کشفیات، در کنار ویژگی‌های زمین‌شناختی منطقه، احتمال قدمت هخامنشی معادن را به شکل معناداری تقویت می‌کند.او خاطرنشان کرد:
فاصله تقریبی این معادن تا شوش در حدود ۱۵۰ کیلومتر است و مسیر حمل‌ونقل سنگ‌ها در دوران باستان، به‌احتمال ترکیبی از مسیرهای کوهستانی و آبی، به‌ویژه از طریق رودخانه کرخه بوده است. بازسازی این شبکه تاریخی حمل‌ونقل، چشم‌اندازهای تازه‌ای برای درک نظام مدیریتی، منابع انسانی و فناوری‌های بومی آن دوران می‌گشاید.از نگاه زارعی، اهمیت این کشف فراتر از مرزهای ایران است. در صورتی که ارتباط میان معادن آبدانان و ساخت‌وسازهای هخامنشی در شوش به اثبات نهایی برسد، این کشف می‌تواند هم‌ارز کشف معدن مرمر پنتلیک در آتن برای ساخت پارتنون باشد؛ نقطه‌ای تعیین‌کننده در تاریخ معماری کلاسیک جهان.
رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در پایان گفت:
پژوهش‌های پیش‌رو نه تنها می‌توانند راهگشای ثبت‌جهانی معادن تازه‌کشف‌شده در یونسکو باشند، بلکه ظرفیت‌های بومی این منطقه از زاگرس میانی را برای توسعه گردشگری علمی، تاریخی و فرهنگی به شکل چشمگیری ارتقا خواهند داد.

جزیره «اووی» (Owey) یکی از جواهرهای پنهان ایرلند در ساحل شمال غربی این کشور و در نزدیکی شهرستان «دانیگال» (Donegal) است. این جزیره کوچک و خیره‌کننده، با مساحت حدود ۳۰۰ هکتار، به خاطر زیبایی بکر و طبیعی خود شهرت دارد. اووی به دلیل انزوای خاص خود، مقصدی محبوب برای عاشقان طبیعت و ماجراجویانی است که به دنبال آرامش و دوری از هیاهوی زندگی شهری هستند.
به نقل بی‌بی‌سی؛ از از غارهای دریایی جذاب و صخره‌های بلند گرفته تا مسیرهای پیاده‌روی در میان تپه‌های چمنزار، جزیره اووی فرصتی بی‌نظیر برای تجربه‌ای متفاوت و ارتباط نزدیک‌تر با طبیعت فراهم می‌آورد. حضور ساکنان فصلی که به حفظ این مکان به شکلی دست‌نخورده‌ پایبند هستند، روحی ویژه به اووی بخشیده است. در دنیای پرهیاهوی امروز که ارتباطات مجازی به بخش جدایی‌ناپذیر زندگی تبدیل شده‌اند، جزیره اووی یکی از بهترین مقاصد برای قطع ارتباط با دنیای مدرن و فضای مجازی محسوب می‌شود.
فهرست مطالبموقعیت جغرافیایی جزیره اوویدرباره جزیره اوویزندگی دوباره در اوویطبیعت بکر جزیره اووی جاذبه‌ها و تفریحات جزیره اوویکپی لینکموقعیت جغرافیایی جزیره اوویدر نزدیکی ساحل غربی دانیگال در اقیانوس اطلس، جزیره دورافتاده اووی (یا به زبان ایرلندی «اویغ» (Uaigh) به معنای «غار») تقریبا ۱۵ دقیقه با قایق از جزیره «کروت» (Cruit) فاصله دارد که خود با پل ماشین‌رو کوتاهی به سرزمین اصلی متصل می‌شود.
کپی لینکدرباره جزیره اوویجزیره اووی مسافران را به گذشته‌های دور ایرلند می‌برد. دود حاصل از سوختن زغال سنگ هوا را پر می‌کند؛ اهالی محلی ماهی تازه صیدشده را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند؛ سگ‌های اهلی آزادانه پرسه می‌زنند و مرغ‌ها به آهستگی قدم برمی‌دارند. هنگامی که غرش دریا و خش‌خش نیزارها با گفت‌وگوی گرم و دوستانه هماهنگ می‌شود؛ باورکردنی نیست که این منطقه پر‌جنب‌وجوش برای دهه‌ها ناشناخته بوده است.
هیچ خدمات کشتی‌رانی به اووی وجود ندارد و بازدیدکنندگان فقط می‌توانند از طریق کایاک یا قایق شخصی به این جزیره دسترسی پیدا کنند. همچنین در اینجا برق یا آب لوله‌کشی وجود ندارد؛ بنابراین تنها چراغ‌های دوردست که از خشکی چشمک می‌زنند، نشانه‌ای از تمدن و زندگی مدرن هستند.
عکاس: Cormac Mcginley / twitter.comجزیره اووی تا دهه ۱۹۷۰ میلادی به طور کامل مسکونی بود. این جزیره در اوج خود، محل زندگی حدود ۱۰۰ نفر و تقریبا ۳۰ خانواده بود؛ اما جذابیت امکانات مدرن در خشکی منجر به کاهش جمعیت شد و آخرین ساکنان جزیره در سال ۱۹۷۷ آن را ترک کردند. این مکان به مدت بیش از ۲۵ سال خالی از سکنه بود.
رسیدن به جزیره اووی سخت است. در هر کدام از دیگر جزیره‌های منطقه می‌توانید با کشتی وارد شوید، قدمی بزنید و اقامت کنید؛ اما اووی کاملا متعلق به جامعه محلی است. باید به این واقعیت که اووی متعلق به آن‌ها است، بسیار احترام بگذارید و تا زمانی که این احترام را حفظ کنید، آن‌ها خوش‌آمدگوی شما هستند.
مائده سمیع زادهاز شفق‌های قطبی تا تعطیلات بدون موبایل؛ ترندهای گردشگری در سال ۲۰۲۵مطالعه '9کپی لینکزندگی دوباره در اووی«پل کوان» (Paul Cowan)، یکی از پیشگامان موج اول احیای اووی، دوران نوجوانی خود را در اووی سپری کرد. او در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی به همراه خانواده‌اش به اینجا نقل مکان کرد تا از ناآرامی‌های خیابان‌های بلفاست،‌ پایتخت ایرلند شمالی، در اوج بحران‌ها فرار کنند. کوان توضیح می‌دهد:
مادرم اهل جزیره «روتلند» (Rutland)، نزدیک جزیره اووی، است. بحران‌ها واقعا شدید شده بود و پدرم فکر کرد بهترین راه این است که خانه‌ای در یک جزیره بخرد. همین بود که همه ما به اووی نقل مکان کردیم. – پل کوان پس از بازگشت به بلفاست برای ازدواج و تشکیل خانواده، کوان و برادرش تصمیم گرفتند در اوایل دهه ۲۰۰۰، فرزندانشان را برای تغییر فضا، به سفری با قایق به اووی ببرند. با اینکه آن‌ها جزیره را خالی از سکنه یافتند و بسیاری از کلبه‌های قدیمی و انبارها، پس از بیش از ۲۵ سال بی‌توجهی در برابر بادهای اقیانوس اطلس به خرابه تبدیل شده بودند، برادران پتانسیل این مکان را برای تبدیل به پناهگاهی آرام به دور از زندگی پرهیاهوی شهری دیدند. آن‌ها به همراه برخی از خواهر و برادرهایشان (در مجموعه ۱۲ نفر) به بازسازی خانه قدیمی خانواده پرداخته و شروع به ساخت خانه‌های جدید کردند.
عکاس: louise price / wikimedia.orgدیدن جان تازه‌ای که به این مکان دمیده شده، باعث شد دیگر بازماندگان جزیره که مانند کوان دوران جوانی خود را در آن گذرانده بودند، انگیزه پیدا کنند که بازگردند و املاک قدیمی را بازسازی کنند تا اووی را به شکوه سابقش بازگردانند. با این حال، بازسازی خانه‌های خراب‌شده کار آسانی نبود؛ زیرا تمامی مصالح باید با قایق منتقل می‌شد.
اکنون حدود ۲۰ خانه در جزیره اووی قرار دارند و حدود ۲۰ تا ۳۰ نفر به صورت فصلی و در ماه‌های گرم سال در اینجا زندگی می‌کنند. همچنین مهمان‌خانه‌ای وجود دارد که تا ۶ نفر ظرفیت دارد (و مکانی برای کمپینگ آزاد)؛ اما هیچ فروشگاه یا امکانات دیگری دیده نمی‌شود.
کپی لینکطبیعت بکر جزیره اووی انزوای اووی همان چیزی است که هم افراد محلی و هم گردشگران را جذب می‌کند. اهالی اووی از جزیره در برابر تغییرات و استفاده از المان‌های مدرن امروزی حفظ می‌کنند. بازدیدکنندگان عموما به دنبال قطع ارتباط با سرعت بالای زندگی یا در جست‌وجوی ماجراجویی هستند. چشم‌انداز ناهموار اینجا باعث جذب قایق‌رانان به غارهای دریایی، سنگ‌نوردان به صخره‌های دریایی و کوهنوردان شده است.
عکاس: Julie Diamond / bbc.comمهمان‌خانه جزیره در تابستان‌ها به روی بازدیدکنندگان باز می‌شود. سایر بازدیدکنندگان در باغ همسایه مجاور مهمان‌خانه کمپ می‌کنند. این مهمان‌خانه آخرین خانه‌ای در جزیره است که در آن زندگی می‌شده؛ به همین دلیل بهتر از دیگر خانه‌ها در برابر دهه‌ها بی‌توجهی دوام آورده است. با وجود حفظ بسیاری از اثاثیه اصلی، این کلبه دو اتاق خواب دارد ک..

به نقل از ژاپن‌تایمز؛ مراسم افتتاحیه اکسپو اوساکا ژاپن با حضور امپراطور و نخست‌وزیر ژاپن و همچنین نمایندگانی از کشورهای شرکت‌کننده، در جزیره یومشیما برگزار شد.
در مجموع ۱۵۸ کشور و منطقه در این نمایشگاه شرکت دارند و برگزارکنندگان انتظار دارند حدود ۲۸.۲ میلیون بازدیدکننده جذب شود. منافع اقتصادی این رویداد حدود ۲.۹ تریلیون ین برآورد شده است.
نمایشگاه از ساعت ۹ صبح روز یکشنبه آغاز به کار خواهد کرد و انتظار می‌رود حدود ۱۴۰ هزار بازدیدکننده در روز اول حضور پیدا کنند. بلیت‌ها به‌صورت الکترونیکی و از پیش رزرو شده هستند، اما بلیت‌های روز همان روز نیز از ساعت ۴ بعدازظهر برای ورود پس از ساعت ۵ عصر در دسترس خواهند بود.
تا روز جمعه، سه مورد از ۴۲ غرفه خارجی هنوز موفق به افتتاح نشده بودند که در میان آن‌ها، غرفه نپال احتمالاً تا روز افتتاح به اتمام نخواهد رسید.
گفتنی است که مقامات ایران چند ماه پیش پس از مدت‌ها معطلی در تعیین و تکلیف پاویون ایران به طور کلی از حضور در اکسپو اوساکا انصراف دادند.

امپراتوری روم باستان یکی از بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین امپراتوری‌های تاریخ باستان بود. این امپراتوری همچنین یکی از تاثیرگذارترین‌ها بود؛ فلسفه، فناوری، معماری، هنر و ادبیات رومی نقش بسزایی در شکل‌گیری دنیای مدرن ایفا کردند.
به نقل از ورلد اتلس؛ امپراتوری روم، در اوج قدرت خود، بزرگ‌ترین تمدن در غرب محسوب می‌شد و به دلیل نوآوری‌ها و اختراعات، توانست به رشد خارق‌العاده‌ای دست یابد. در ادامه، طبق گزارش (WorldAtlas)، برخی از اختراعاتی آورده شده است که نه تنها برای توسعه این امپراتوری حیاتی بودند، بلکه امروزه نیز -به نوعی- مورد استفاده قرار می‌گیرند.
فهرست مطالبطاق‌هاروزنامهخدمات پستیتقویم ژولینبرنامه‌ریزی شهریآبارهاعداد رومیکپی لینکطاق‌هاطاق‌های معماری احتمالا در تمدن «اتروسکی» ابداع شدند. تمدن اتروسکی یک فرهنگ باستانی ایتالیایی بود که در نهایت بخشی از امپراتوری روم شد. با این حال، این رومیان بودند که استفاده از این ساختارهای معمارانه را بهبود بخشیدند و آن‌ها را به شکلی تکمیل کردند که امروزه می‌شناسیم.
از دیدگاه مورخان و معماران، طاق‌ها بنیان معماری مدرن را بنا نهادند. طاق‌ها یکی از ویژگی‌های برجسته معماری روم باستان بودند. رومیان با استفاده از طاق‌ها توانستند ساختمان‌های بزرگ بدون نیاز به ستون بسازند و به این ترتیب، گسترش امپراتوری خود را سریع‌تر و کارآمدتر کنند؛ علاوه بر این، طاق‌ها به دلیل تطبیق‌پذیری خود ارزشمند هستند؛ زیرا می‌توان از آن‌ها در سازه‌های مختلف، از جمله در طاق‌های گنبدی، قنات‌ها، معابد و طاق‌های پیروزی استفاده کرد.
عکاس: نامشخص / Worldatlasکپی لینکروزنامه«ژولیوس سزار» (Julius Caesar)، در قرن اول پیش از میلاد، دستور تاسیس «اکتا دیورنا» (Acta Diurna) را داد. اکتا دیورنا خبرنامه‌ای دولتی بود که روزانه به صورت دست‌نویس تهیه و برای خواندن عموم، منتشر و نصب می‌شد. «اکتا دیورنا» شهروندان را از اخبار رسمی، تجارت، ازدواج‌ها، محاکمات، سیاست و امور نظامی مطلع می‌کرد.
با اینکه خبرنامه اکتا دیورنا تنها یک صفحه داشت، منبع مهم اطلاعات برای شهروندانی بود که هیچ روش دیگری برای به‌روز ماندن نداشتند. از آن زمان تاکنون، روزنامه‌ها، چه دولتی و چه خصوصی، به عنوان منبع اصلی اخبار برای عموم باقی مانده‌اند.
عکاس: نامشخص / romanramblingsکپی لینکخدمات پستییکی از نخستین سیستم‌های پستی در تاریخ، متعلق به امپراتوری روم بود که «کورسوس پوبلیکوس» (Cursus Publicus) نام داشت. امپراتور «آگوستوس» (Augustus) در سال ۲۰ پیش از میلاد این سیستم را تاسیس کرد و هدف از آن، تسهیل ارسال مکاتبات رسمی دولتی، از جمله مالیات‌ها و گزارش‌های اطلاعاتی، بود.
نقشه تبیولا پیتینگریانا بیش از ۵۰۰ شهر رومی را نشان می‌دهد که به عنوان مکانی‌های تحویل پست خدمات‌دهی می‌کردند
در ابتدا، کارکنان پستی نامه‌ها را از شخصی به شخص دیگر منتقل می‌کردند؛ اما این فرایند تکامل یافت و به پیام‌رسانی واحد اجازه داد تا پیام را از ابتدا تا انتها ارسال کند. این تغییر، امکان پرسش از پیام‌رسان درباره اطلاعات بیشتر درباره نامه را برای گیرندگان فراهم می‌کرد.
خدمات پستی رومی حدود ۳۰۰ سال فعالیت داشت و به کارکنان تحویل وابسته بود که با اسب و گاو کار می‌کردند. تنها یک نقشه باقی مانده است که وسعت این سیستم را نشان می‌دهد. نقشه «تبیولا پیتینگریانا» (Tabula Peutingeriana) که در کتابخانه ملی اتریش نگهداری می‌شود، بیش از ۵۰۰ شهر رومی را نشان می‌دهد که به عنوان مکان‌های تحویل، خدمات‌دهی می‌کردند.
امروزه خدمات پست ملی، مانند اداره پست ایالات متحده و «رویال میل» (Royal Mail) بریتانیا، در اکثر کشورهای جهان مرسوم هستند.
عکاس: نامشخص / Worldatlasکپی لینکتقویم ژولین«تقویم ژولین» (The Julian Calendar) یک سیستم گاهشماری بود که ژولیوس سزار ایجاد کرد و به عنوان تقویم رومی تثبیت شد. پیش از نوآوری سزار، تقویم رومی بر چرخه ماه متکی بود و به تنظیماتی نیاز داشت که هر چند سال یک بار توسط گروهی از «پونتیفکس‌ها» (pontifices) (کاهنان رومی) انجام می‌شد. این موضوع، ناهماهنگی‌ها و ناکارآمدی‌های قابل توجهی در سراسر روم به وجود آورد؛ به طوری که مردم از تاریخ مطمئن نبودند یا استان‌های مختلف بر اساس زمان‌بندی‌های متفاوت عمل می‌کردند.
تقویم ژولین در اکثر نقاط اروپای مسیحی و بخش‌هایی از آمریکا تا حدود قرن شانزدهم میلادی مورد استفاده قرار گرفت
معرفی تقویم ژولین، ثبت تاریخ را در سراسر امپراتوری روم استاندارد کرد و سال کبیسه را برای رفع ناهماهنگی‌های فصلی در نظر گرفت.
تقویم ژولین به طور گسترده در اکثر نقاط اروپای مسیحی و بخش‌هایی از آمریکا مورد استفاده قرار گرفت تا حدود قرن شانزدهم میلادی که جهان به تدریج به تقویم «گریگوری» (Gregorian) تغییر یافت. تقویم گریگوری که امروزه رایج‌ترین سیستم مورد استفاده است، بسیاری از عناصر تقویم ژولین را حفظ کرد؛ اما تغییرات جزئی برای کوتاه کردن سال و افزایش دقت در آن انجام شد.
عکاس: نامشخص / Wikimediaکپی لینکبرنامه‌ریزی شهریجاده‌ها البته اختراع رومیان نبودند؛ با این حال، رومیان گوشه‌های دورافتاده امپراتوری را به شبکه‌ای بی‌سابقه از جاده‌ها، شبکه‌بندی‌ها و مراکز شهری متصل کردند. تمایل رومیان به برنامه‌ریزی شهری و زیرساخت‌ها، جریان روان نیروها، کالاها و اطلاعات را تضمین می‌کرد.
سیستم جاده‌ای روم شامل مجموعه‌ای از جاده‌های اصلی (کمی شبیه به بزرگراه‌ها) بود که شهرهای دورافتاده را به هم متصل می‌کرد و جاده‌های فرعی که شهرها و روستاها را به یکدیگر پیوند می‌دادند، آن را تکمیل می‌کرد. جاده‌ها با هدف آسان‌تر کردن اتصال پایتخت به سایر نقاط امپراتوری طراحی شده بودند؛ از این رو، عبارت «همه جاده‌ها به رم ختم می‌شوند» مطرح شد. امروزه بسیاری از بزرگراه‌های اروپایی و شبکه‌بندی‌های شهری بر اساس نوآوری‌های رومی یا به عنوان ادامه مستقیم آن‌ها طراحی شده‌اند.
عکاس: Jean Claude Golvin / jeanclaudeg..

به موجب بند “پ” ماده (۲۹) قانون تأمین مالی تولید و زیرساخت ها مصوب سال ۱۴۰۲؛ «بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است از طریق بانک ها یا صرافیه ای مجاز ترتیبی اتخاذ کند تا گردشگران، سرمایه گذاران، بازرگانان و اشخاص خارجی که به کشور وارد می شوند، بتوانند متناسب با ارز تحویلی به شعب بانکی یا صرافی‌های بانکی داخل و یا خارج از کشور، نرخ روز توافقی، کارت بانکی ریالی مدت‌دار و قابل تمدید دریافت کنند و ارز مصرف نشده در پایان مدت کارت به آنها با نرخ روز توافقی مسترد شود».
با استناد به حکم قانونی مذکور و به منظور تحقق اهداف قانون یادشده، بانک مرکزی مقرراتی را با عنوان «دستورالعمل نحوه صدور کارت ریالی برای گردشگران و سایر اشخاص حقیقی خارجی غیرمقیم» تدوین نمود که پس از طرح و تصویب در جلسه مورخ ۰۳‏‏/۰۹‏‏/۱۴۰۳ کمیسیون مقررات و نظارت موسسات اعتباری بانک مرکزی، به شبکه بانکی ابلاغ شد.
مقررات یاد شده مشتمل بر احکامی است که اهم آنها به قرار زیر است:
بانک‌های حائز شرایط مذکور در دستورالعمل یادشده می‌توانند بنا به درخواست شخص حقیقی خارجی غیرمقیم بالاتر از ۱۸ سال تمام، از طریق درگاههای حضوری و غیرحضوری متعلق به خود از جمله شعبه، باجه فرودگاهی و غیر آن، دستگاه خودپرداز‏/خوددریافت یا کیوسک، نسبت به صدور کارت ریالی و اعطای آن به متقاضی اقدام کنند. به هر شخص حقیقی خارجی غیرمقیم فقط یک کارت ریالی تعلق پیدا خواهد کرد.
شارژ اولیه و مجدد کارت ریالی مذکور صرفاً از محل خرید اسکناس یا حواله وارده ارزی از شخص حقیقی خارجی غیرمقیم و در چارچوب الزامات مندرج در دستورالعمل پیوست، از طریق درگاه های حضوری یا غیرحضوری متعلق به بانک صادرکننده کارت ریالی یا صرافی بانکی وابسته به آن مجاز است.
آستانه کلیه تراکنش های کارتریالی موضوع دستورالعمل مذکور، اعم از خرید، کارت به کارت، دریافت وجه نقد و پرداخت قبض مشابه با آستانه تراکنشی تعیین شده برای کارت‌های برداشت اشخاص حقیقی ایرانی است
تسویه موجودی ریالی استفاده نشده کارت ریالی باید از طریق فروش ارز از محل منابع ارزی بانک (به استثنای ارز حاصل از صادرات و منابع بانک مرکزی) باشد. همچنین نوع ارز و نحوه پرداخت آن (حواله یا اسکناس) باید براساس توافق بین بانک و شخص حقیقی خارجی غیرمقیم و در چارچوب الزامات مذکور در دستورالعمل پیوست معین شود.
بانک ها موظفند مراتب را به قید تسریع و با لحاظ مفاد بخشنامه شماره ۱۴۹۱۵۳‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏/۹۶ مورخ ۱۶‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏/۵‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏/۱۳۹۶ به تمامی واحدهای ذیربط ابلاغ کنند و بر حسن اجرای آن نظارت دقیق به عمل آورند‏.

فستیوال کوچه در سال ۱۴۰۳ به دلیل هم‌زمانی با ایام ماه رمضان به تعویق افتاد و برگزار نشد.
براساس اطلاعیه جدید تیم برگزار کننده، این فستیوال در تاریخ ۵ تا ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ برگزار خواهد شد.
وضعیت و زمان فروش بلیط اجراهای کوچه هنوز اطلاع رسانی نشده است.

این هفته، جهان با تصاویری متنوع از فرهنگ، طبیعت و رویدادهای انسانی درخشید. در ایالت بنگال غربی هند، دختری جوان در نقش الهه زنده در جشنواره باستانی «دورگا پوجا» (Durga Puja) شرکت کرد؛ در حالی که جامعه جین‌ها با رژه‌ای به مناسبت دوهزاروششصدوبیست‌و‌سومین سالگرد تولد «لرد ماهاویر جایانتی» ( Lord Mahavir Jayanthi) و تلاوت دسته‌جمعی مانترا در روز «ویشوا ناوکار ماهامانترا» (Vishwa Navkar Mahamantra)، سنت‌های خود را گرامی داشتند.
گارد سلطنتی نیجریه در رژه اسب‌سواری دوربار (Durbar horse) که از قرن پانزدهم میلادی قدمت دارد، شکوه تاریخی خود را به نمایش گذاشتند. همچنین در مسکو، کشیشی در جشن بشارت، پرندگان را مقابل کلیسای «سنت تاتیانا» (St Tatiana) آزاد کرد.
طبیعت نیز در این هفته جلوه‌گری کرد؛ از لاله‌های پوشیده از برف در کارامان ترکیه تا پلیکان‌های سفید بزرگ که در دریاچه‌ای در قونیه استراحت می‌کردند. منظره هوایی پیچ‌وخم‌های رودخانه «ساکاریا» (Sakarya) در فلات «کاراگول» (Karagol) نیز زیبایی طبیعت را نشان داد. با این حال، طبیعت گاهی خشم خود را نیز نمایان کرد؛ در کنتاکی آمریکا، قایقرانان در سیلاب پارو زدند و در ترینیداد بولیوی، خانه‌ها پس از باران‌های شدید در محاصره آب قرار گرفتند. در پورت تالبوت ولز نیز آثار آتش‌سوزی چمن‌زارها دیده شد. (guardian)

طعم‌های اسکاندیناویایی در سطح بین‌المللی مورد توجه هستند و نه تنها علاقه به خلاقیت‌های نوآورانه‌ی آشپزی را برانگیخته، بلکه به منشأ و خاستگاه آن‌ها نیز توجه شده است.
غذاهای سوئدی اگرچه بر پایه‌ی محصولات محلی استوارند، اما به دلیل تاریخ طولانی این کشور در تجارت بین‌المللی، تحت تأثیر آشپزی ملل مختلف نیز قرار گرفته‌اند.
با ۱۰ غذای خوشمزه با رسپی سوئدی در ادامه آشنا شوید.