لاهیجان

درخشش آینه‌کاری ایرانی در یونسکو؛ اهمیت تولد یک میراث جهانی دیگر

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، چالوس، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتبا ثبت جهانی آینه‌کاری در میراث ناملموس یونسکو، یکی از خلاقانه‌ترین هنرهای ایرانی بار دیگر در مرکز توجه قرار گرفته است.در بیستمین نشست میراث ناملموس یونسکو که در مجموعه تاریخی «قلعه سرخ» دهلی‌نو، برگزار شد؛ پرونده «آینه‌کاری، هنر کار با آینه در معماری ایرانی» در میراث ناملموس یونسکو ثبت شد. از جلوه‌های هنر آینه‌کاری را می‌توان در تالار آینه کاخ گلستان، حرم شاهچراغ (ع) و بسیاری از اماکن تاریخی و مذهبی دیگر مشاهده کرد.
فروغ مددی مرمت‌گر و مدرس درباره پیشینه آینه کاری به «کجارو» می‌گوید:
آینه‌کاری، پیشینه‌ای از دوران صفویه دارد؛ زمانی که جام‌های متری از مبدا ایتالیا و از طریق مسیرهای دریایی وارد ایران می‌شد. این آینه‌ها به دلیل سختی مسیر می‌شکستند و تقریبا خورد می‌شدند آینه‌های سالم و در متراژ بزرگ به صورت یکدست بر دیوارها نصب می‌شدند که نمونه آن را می‌توانیم در ایوان مرمر کاخ گلستان ببینیم. هنرمندان خوش ذوق ایرانی شروع کردند از آینه‌های شکسته، شکل‌های هندسی، گل و بته را ایجاد کردند؛ از اینجا آینه‌کاری سنتی ایرانی شکل می‌گیرد.او باتوجه به کاربرد آینه‌کاری و خاستگاه آینه در ایران، توضیح می‌دهد:
این هنر که امروز در امامزاده‌ها، بناهای تاریخی و فضاهای مذهبی می‌بینیم صد در صد ایرانی است و هیچ کجای جهان به این شکل نمی‌توان پیدا کرد. در کشورهای عربی هم آینه‌کاری وجود دارد؛ اما باز هم آینه‌کاری آنها هم از ایران رفته است. یک نمونه دیگر کاربرد آینه‌کاری استفاده از آینه‌های خورد شده روی جام‌های شکسته بود و آینه‌هایی که خیلی خورد نبودند را درزگیری می‌کردند؛ بنابراین گچ‌بری روی آینه را به وجود آوردند. این شیوه زمانی شکل گرفت که هنرمندان می‌خواستند محل اتصالات آینه‌ها را پوشش دهند و از همین نقطه، ابداع گچ‌بری روی آینه توسط ایرانی‌ها به وجود آمد.پوریا محمدی پیوندکشورهای عربی «سرمه» را در یونسکو ثبت کردندمطالعه '1این مرمت‌گر درباره روایت‌هایی که آینه‌کاری را به دوره ساسانیان نسبت می‌دهند، تاکید می‌کند:
اما اوج آینه‌کاری از دوران صفویه آمده ایجاد شده است و قدیمی‌ترین آینه‌کاری‌ها در قزوین و اصفهان موجود هستند. در دوره ساسانیان و ماقبل آن ما صیقل فلزها و سنگ‌ها را داشتیم یعنی آینه‌ای به شکل شیشه، نقره‌اندود و آبگینه وجود نداشت؛ بنابراین آن‌ها فلزها و سنگ‌ها را صیقل می‌داند و به عنوان آینه استفاده می‌کردند. با تحقیقاتی که در این حوزه انجام دادم به این موضوع اشاره نشده و حتی شیشه به شکل معاصر در زمان ساسانیان وجود نداشته است.مددی در خصوص رونق آینه‌کاری طی این سال‌ها و آموزش آن در میان علاقمندان، عنوان می‌کند:
خوشبختانه در چند سال اخیر، آینه‌کاری مقداری رونق گرفته است؛ اما تا پیش از این آینه‌کاری، کار مرمت‌گران و استادکاران بود و این هنر در دسترس عموم قرار نداشت. از سوی دیگر آموزش آن هم نسبت به هنرهای دیگر تا این اندازه فراوان نبود؛ اما طی این سا‌ل‌ها رونق دوباره گرفته است و جای خوشحالی بسیاری دارد که این هنر تنها به نام ایران ثبت شد. این مدرس آینه‌کاری با اشاره به پرونده‌های ثبت مشترک میراث ناملموس یونسکو، بیان می‌کند:
برای مثال هنر تذهیب دو هویتی در یونسکو ثبت شد؛ درست است کشورهایی که ما این هنرها را با آنها ثبت می‌کنیم، جزو ایران بودند؛ اما امروز جدا شدند و خودشان یک کشور مستقل هستند. چون بسیاری از هنرمندان نگارگر و تذهیب کار از ثبت مشترک این هنر ناراضی هستند و ثبت آینه‌کاری در میراث ناملموس یونسکو اتفاق فرخنده‌ای است.این هنرمند مرمت‌گر درباره اهمیت ثبت یونسکو آینه‌کاری به نام ایران می‌گوید:
حالا که آینه‌کاری فقط به نام ایران ثبت شده می‌تواند از ارکان قوی برای پیشرفت این هنر در جهان باشد. چون می‌توانیم اعلام کنیم هنر مهمی فقط به نام ما ثبت شده و آینه‌کاری را با نمونه منحصربه‌فرد آن یعنی تالار آینه‌کاری کاخ گلستان معرفی کنیم. اینکه این هنر به نام ایران ثبت شود، افتخاری برای همه ما است؛ امیدوارم هنرهای سنتی دیگر هم از پراکندگی آموزشی خارج شوند و طبق اصول درست حفظ و به نسل‌های آینده منتقل شوند.ثبت جهانی جادوی نور و آینه در معماری ایرانی؛ جذاب‌ترین آینه‌کاری‌ها را تماشا کنیدمطالعه '44 روز قبلافغانستان مینیاتور بهزاد را در یونسکو به نام خود زدمطالعه '15 روز قبلمقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریریحانه حیدریدنبال کردن

کشورهای عربی «سرمه» را در یونسکو ثبت کردند

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، چالوس، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتیونسکو، آرایش باستانی چشم‌های عربی را به رسمیت شناخت.یک خط سیاه باریک دور چشم، قرن‌هاست که داستانی بسیار بزرگ‌تر از اندازه خود را روایت می‌کند. این هفته، سرانجام این داستان در حافظه جهانی ثبت شد.
یونسکو «سرمه عربی» را به فهرست میراث فرهنگی ناملموس بشریت اضافه کرد. این تصمیم که در بیستمین نشست کمیته میراث یونسکو در دهلی‌نو اتخاذ شد، نتیجه یک پرونده مشترک عربی به رهبری سوریه و با حمایت عراق، عمان، فلسطین، لیبی و اردن بود.
افغانستان مینیاتور بهزاد را در یونسکو به نام خود زدمطالعه '15 روز قبلآینه کاری ایران ثبت جهانی شدمطالعه '14 روز قبلمقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریاحسان رستمی‌پوردنبال کردن

ثبت جهانی جادوی نور و آینه در معماری ایرانی؛ جذاب‌ترین آینه‌کاری‌ها را تماشا کنید

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، چالوس، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتهنر آینه‌کاری ایرانی، نمادی درخشان از روح نوآورانه در معماری داخلی است که با هزاران قطعه آینه، جاذبه‌ها را به مکانی خیره‌کننده تبدیل می‌کند.در قلب تاریخ معماری ایران، یک سنت درخشان نهفته است که نه‌تنها فضاها را مزین می‌کند، بلکه آن‌ها را روشن نیز می‌سازد. این، هنر تاریخی آینه‌کاری است که به دلیل نمایش خیره‌کننده نور و طرح‌های پیچیده‌اش شناخته می‌شود. این مهارت چشمگیر به عنوان گواهی بر روحیه نوآورانه هنرمندان ایرانی است که شامل چیدمان قطعات کوچک یا بزرگ موزاییک‌های آینه‌ای می‌شود. این تزئینات با بازتاب و چند برابر کردن نور، جذابیت زیبایی‌شناختی فضاهای معماری را ارتقا می‌بخشند و تعاملی از نور و فرم ایجاد می‌کنند که هم مسحورکننده و هم کاربردی است.
در بیستمین نشست میراث ناملموس یونسکو که در شهر دهلی‌نو هند در آذر ۱۴۰۴ برگزار شد، آینه‌کاری در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید. در ادامه می‌توانید گوشه‌ای از این هنر زیبا را در بناهای تاریخی و مذهبی ایران نظیر کاخ گلستان، حرم امام رضا (ع)، کاخ سعدآباد و… به نظاره بنشینید.
تالار آینه کاخ گلستانعکاس: Parsa 2au / ویکی پدیاحرم شاهچراغ (ع)عکاس: Scott Edmunds / ویکی پدیاورودی تالار سلام کاخ گلستانعکاس: Soheil Callage / ویکی پدیا حرم امام رضا (ع)عکاس: نامشخص / luxuryproperties.irکاخ گلستانعکاس: دیگو دلسو / ویکی پدیاعکاس: نامشخص / luxuryproperties.irعکاس: نامشخص / luxuryproperties.irعکاس: نامشخص / luxuryproperties.irتالار آینه کاخ سعدآبادعکاس: نامشخص / sadmu.irحرم حضرت معصومه (س)عکاس: امیر پاشایی / ویکی پدیا تماشای هنر آینه‌کاری در بناهای تاریخی و مذهبی برای شما نیز جذابیت دارد؟ جاذبه‌های دیگری می‌شناسید که مزین به این هنر باشند؟ حتما دیدگاه ارزشمند خود را با همراهان کجارو در میان بگذارید.
منبع عکس کاور: ویکی پدیا، عکاس: Ninara (کاخ گلستان)
مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریصدیقه شجاعیدنبال کردن

منوی غذایی عصر حجر؛ اجداد ما چه چیزی جز گوشت کباب می‌کردند؟

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، چالوس، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتتصوراتتان را درباره انسان غارنشین دور بریزید؛ کشف بقایای غذایی ۱۵٬۰۰۰ ساله نشان می‌دهد اجداد ما نه فقط شکارچی، بلکه آشپزهایی ماهر و گیاه‌خوار بودند.یافته‌های جدید باستان‌شناسی در شمال آفریقا، باورهای قدیمی درباره نحوه تغذیه انسان‌های ماقبل تاریخ را تغییر می‌دهد. پژوهشگران در غاری در مراکش بقایای سوخته‌ای از گیاهان خوراکی را پیدا کردند که ثابت می‌کند اجداد ما هزاران سال پیش از اختراع کشاورزی، هنر آشپزی را می‌دانستند. (ancientorigins)
دانشمندان تا پیش از این تصور می‌کردند انسان‌های دوره پارینه سنگی انرژی خود را عمدتا از چربی و پروتئین حیوانی تامین می‌کردند؛ اما کاوش‌ها در غار کبوترها (Grotte des Pigeons) واقع در مراکش نشان می‌دهد ساکنان این منطقه حدود ۱۵٬۰۰۰ سال پیش، رژیم غذایی خود را با انواع گیاهان وحشی کامل می‌کردند.
عکاس: José-Manuel Benito Álvarez / www.ancient-origins.netبررسی‌های آزمایشگاهی روی دندان‌های فسیل‌شده و بقایای گیاهی، حقایق جالبی را آشکار می‌کند. این انسان‌ها از بلوط، دانه کاج، پسته وحشی و جو دوسر تغذیه می‌کردند. نکته شگفت‌انگیز اینجا است که آن‌ها این گیاهان را به صورت خام نمی‌خوردند؛ بلکه با آسیاب کردن، خیساندن و پختن، تلخی آن‌ها را می‌گرفتند و هضمشان را آسان می‌کردند. حتی آثار پوسیدگی دندان در این فسیل‌ها، مصرف بالای کربوهیدرات را تایید می‌کند.
این کشف ثابت می‌کند که انسان‌های اولیه تنها شکارچیانی وابسته به گوشت نبودند، بلکه دانش کافی را برای شناسایی و فرآوری گیاهان مغذی داشتند.
عکاس: نامشخص / www.ancient-origins.netنظرتان درباره این کشف در عصر پارینه سنگی چیست؟ نظرات خودتان را با ما و دیگر خوانندگان کجارو در میان بگذارید.
منبع عکس کاور: Getty Images | عکاس: Gorodenkoff
مقالات مرتبطرازهای سواحل مکران برملا شد؛ کشف ابزارهای ماهی‌گیری پارینه‌سنگیمطالعه '205 خرداد 04رژیم غذایی وایکینگ هامطالعه '323 اردیبهشت 95مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذارینیلوفر انساندنبال کردن

این شکل از ماجراجویی شما را استاد تاریخ خواهد کرد!

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، چالوس، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتماجراجویان طبیعت اغلب ناخواسته به مورخ تبدیل می‌شوند؛ زیرا مسیرهای سخت و دورافتاده، داستان‌هایی فراتر از چالش فیزیکی را برای دیگران روایت می‌کنند.بسیاری از کسانی که کوله‌پشتی می‌بندند و به دل کوه و کویر می‌زنند، در ابتدا تنها به دنبال چالش فیزیکی یا فرار از شلوغی شهر هستند؛ اما بررسی‌های بیشتر نشان می‌دهد طبیعت‌گردی و «سفر ماجراجویانه» اغلب دریچه‌ای ناگهانی و عمیق به سوی تاریخ باز می‌کند. (explorersweb)
عکاس: نامشخص / datappeal.ioزمانی که کوهنوردان یا طبیعت‌گردان مسیرهای دشوار را می‌پیمایند، اغلب با بقایای تمدن‌های گذشته روبه‌رو می‌شوند که از کاروانسراهای متروکه در دل کویر گرفته تا قلعه‌های سنگی در ارتفاعات غیرقابل دسترس را در بر می‌گیرد. بعضی از تحلیلگران این دسته از مسافران را «مورخان بی‌میل» می‌نامند و منظورشان کسانی است که بدون قصد قبلی، مجذوب داستان‌های نهفته در سنگ‌ها و مسیرها می‌شوند.
برخلاف بازدیدکنندگان موزه‌ها که تاریخ را از پشت شیشه تماشا می‌کنند، ماجراجویان، تاریخ را لمس می‌کنند. وقتی یک کوهنورد همان شیب تندی را بالا می‌رود که سربازان هزار سال پیش طی کرده‌اند، یا در پناهگاهی استراحت می‌کند که قرن‌ها پیش چوپانان یا بازرگانان جاده ابریشم در آن می‌خوابیدند، ارتباطی حسی و عمیق با گذشته برقرار می‌کند. این تجربه فیزیکی باعث می‌شود آن‌ها کنجکاوانه به دنبال کشف هویت مکان‌ها بروند.
توده عظیم سنگی راهنمای «سر جان فرانکلین»، کاشف گم‌شده بریتانیایی، که بالای یک جزیره بنا شد تا علامت راهنمای کشتی‌ها در تنگه لنکستر باشد. بقایای دست‌نخورده آن، داستانی ۱۷۰ ساله از تلاش‌های کشف قطب را روایت می‌کندعکاس: Jerry Kobalenko / explorersweb.comپدیده‌های سنگی به ویژه در مناطق قطبی و کویری برجسته است چون به دلیل آب‌وهوای سخت، اجساد و وسایل به کندی می‌پوسند و محل‌های کمپ، سنگ‌چین‌ها و حتی شواهد حوادث قدیمی، اغلب دست‌نخورده باقی می‌مانند. این وضعیت، تاریخ را به معنای واقعی کلمه «زنده» می‌کند. این علاقه اغلب با کشف‌های تصادفی آغاز می‌شود؛ اما به مرور، ماجراجویان را به جست‌وجوی هدفمند این سایت‌ها می‌کشاند و آن‌ها را وادار می‌کند تا برای درک آنچه دیده‌اند، به منابع عمیق‌تر مانند دفترچه‌های یادداشت اصلی کاوشگران اولیه و گزارش‌های آرشیوی مراجعه کنند.
چنین نگاه تازه‌ای به سفر نشان می‌دهد که ماجراجویی فقط ورزش نیست؛ بلکه روشی برای درک زنده و ملموس از سرگذشت زمین و انسان‌هایی است که پیش از ما در این مسیرها قدم برداشته‌اند.
ردپای ملموس از رابرت پیری، کاشف جنجالی قطب شمال: این بامبوهای فرسوده، یادگاری از توده سنگی راهنمایی هستند که گروه پیری در سال ۱۹۰۶ برای علامت‌گذاری انبار تدارکاتی در دماغه کولگیت بنا کردندعکاس: Jerry Kobalenko / explorersweb.comهنگام طبیعت‌گردی، آیا عبور از کنار یک قلعه یا بنای متروکه شما را به فکر فرو می‌برد یا تنها روی مسیر و مقصد تمرکز می‌کنید؟ دیدگاه و تجربه‌ خود را با ما و دیگر خوانندگان کجارو در میان بگذارید.
منبع عکس کاور: weather.com | عکاس: نامشخص
مقالات مرتبطقاب‌های جادویی در جهان؛ بهترین لوکیشن‌ها برای عکاسان ماجراجومطالعه '1019 آبان 03بهترین کشورها برای سفر مجردی؛ امنیت و ماجراجویی در کنار هممطالعه '1124 اردیبهشت 04مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذارینیلوفر انساندنبال کردن

دنیایی که در یک جیب جا می شود؛ تبدیل سنگ‌های معمولی به بوم کوچک نقاشی

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتهنرمند خلاق اهل ژنو، با نقاشی‌های دقیق و ظریف خود، سنگ‌های کوچک را به جهان‌های مینیاتوری و شاعرانه تبدیل می‌کند.«یانا خاچیکیان» (Yana Khachikyan)، هنرمند توانمند ساکن ژنو در سوئیس، سنگ‌های کوچک و معمولی را به بوم‌هایی شگفت‌انگیز تبدیل می‌کند؛ بوم‌هایی که روح موجودات کوچک و چشم‌اندازهای آرام طبیعت را در ابعادی مینیاتوری روایت می‌کنند. او تنها دو سال است که مسیر نقاشی روی سنگ را آغاز کرده است؛ اما آثارش چنان دقت و ظرافتی دارند که گویی جهان‌های کوچک و مستقل را در دل خود جای داده‌اند. هر سنگ، با انتخابی دقیق و نقاشی موشکافانه، به داستانی از زیستگاه‌های کوچک و خیال‌انگیز بدل می‌شود؛ دنیایی که می‌توان آن را به‌ آسانی در جیب گذاشت و همراه برد. بازنمایی دلنشین حیوانات، روستاها و مناظر آرام، جلوه‌ای تازه از هنر در مقیاس کوچک ارائه می‌دهد و زیبایی‌های طبیعت را در کف دست به تماشا می‌گذارد.
خاچیکیان شب‌های طولانی و آرامش‌بخش را به خلق این آثار اختصاص می‌دهد؛ شب‌هایی که در جزئیات ریز غرق می‌شود و گذر زمان را از یاد می‌برد. این اشتیاق، موتور محرک پشت صبر، ظرافت و پایبندی بی‌وقفه او است؛ جایی که هر ضربه کوچک قلم‌مو، بخشی از جذابیت نهایی اثر را شکل می‌دهد. او با ترکیب خلاقیت، آرامش و مینیمالیسم، سنگ‌های ساده را به قطعاتی موزه‌ای تبدیل می‌کند؛ آثاری که روح طبیعت را با بیانی لطیف و چشم‌نواز ثبت می‌کنند و به ما نشان می‌دهند چگونه سادگی همراه با خلاقیت، می‌تواند از عادی‌ترین اشیا نیز جهانی شاعرانه بیافریند. (visualflood)
خاچیکیان درباره روند کارش می‌گوید:
دو سال است که روی سنگ‌ها نقاشی می‌کنم و حالا این کار به شور و شوق من تبدیل شده است. هیچ‌وقت از آن خسته نمی‌شوم. می‌توانم ساعت‌ها درگیر جزئیات کوچک باشم و از آن لذت ببرم. معمولا شب‌ها کار می‌کنم؛ گاهی غروب شروع می‌کنم و متوجه نمی‌شوم که چه زمانی، خورشید طلوع کرده است. بسته به پیچیدگی تصویر، تکمیل هر اثر چند ساعت تا چند روز طول می‌کشد.شما درباره آثار این هنرمند چه فکر می‌کنید؟ کدام تصویر، بیشتر مورد توجه شما قرار گرفت؟ لطفا کجارو و کاربران آن را نیز در جریان نگاه و نظر ارزشمند خود قرار دهید.
مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریفاطمه حکمت شعاردنبال کردن

آینه کاری ایران ثبت جهانی شد

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغات«آینه‌کاری، هنر کار با آینه در معماری ایران» در فهرست جهانی یونسکو ثبت شد.بیستمین نشست میراث ناملموس یونسکو با ثبت «آینه‌کاری، هنر آیینه‌کاری در معماری ایرانی» در فهرست میراث ناملموس یونسکو موافقت کرد. آینه‌کاری به عنوان بیست و هفتمین اثر ایرانی در این فهرست به ثبت رسید.
بیستمین نشست میراث ناملموس یونسکو، در شهر دهلی‌نو هند از ۸ تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۵ برگزار شده است.
پخش از رسانه
کجارولایکپوریا محمدی پیوندافغانستان مینیاتور بهزاد را در یونسکو به نام خود زدمطالعه '1آینه‌کاری هنر دستی تزئین سقف‌ها، دیوارها، گنبدها و ستون‌ها با استفاده از قطعات برش‌خورده آینه است. استادان آینه‌کار با برش آینه‌ها با طرح‌های هندسی یا طبیعی، آن‌ها را روی سطوح نصب می‌کنند تا نقش‌هایی خلق شود که نور را بازتاب دهد و فضا را روشن کند. این هنر تلفیقی از طراحی، گچ‌بری، نقاشی و معرق‌کاری است و آینه نماد پاکی و روشنایی به شمار می‌رود.
بر اساس پرونده ثبت، هنر آینه‌کاری معیارهای میراث فرهنگی ناملموس یونسکو را براساس انتقال مهارت‌ها، توسعه پایدار و برابری جنسیتی، برنامه‌های پاسداری، ثبت ملی و مشارکت جامعه برآورد می‌کند.
ثبت جهانی جادوی نور و آینه در معماری ایرانی؛ جذاب‌ترین آینه‌کاری‌ها را تماشا کنیدهنر آینه‌کاری ایرانی، نمادی درخشان از روح نوآورانه در معماری داخلی است که با هزاران قطعه آینه، جاذبه‌ها را به مکانی خیره‌کننده تبدیل می‌کند.پوریا محمدی پیوندمطالعه '4مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریاحسان رستمی‌پوردنبال کردن

خانه چطور در طول تاریخ تغییر کرد؛ همه ماجرای این تکامل عجیب را بدانید!

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتاز پناهگاه‌های غاری تا خانه‌های شناور و آسمان خراش‌های مدرن، سرپناه انسان همواره بازتابی از نبوغ او در سازگاری با طبیعت و نیازهای زمانه بوده است.از سازه‌های ابتدایی که تنها برای حفاظت در برابر باران و خطر ساخته می‌شدند تا آسمان‌خراش‌هایی که مرزهای معماری را به چالش می‌کشند، خانه‌ها در طول تاریخ انسان، مسیر بلند و پر فراز و نشیبی را طی کرده‌اند. انسان‌ها با سازگار شدن با اقلیم‌های گوناگون، بهره‌گیری از مواد در دسترس و پیدا کردن روش‌های تازه برای خلق فضاهای قابل‌ زیست، همیشه توانسته‌اند که بدون توجه به شرایط محیطی، هرجا که بوده‌اند، خانه خود را بسازند. (MSN)
فهرست مطالبکپی لینکخانه‌های غارنشین؛ ساده‌ترین شکل زیست انسان در دل کوهخانه‌های غارنشین در مناطق گرمسیر به‌ دلیل دمای ثابت و محافظت طبیعی در برابر گرما، از رایج‌ترین شیوه‌های سکونت باستانی بودند. غارهای ۷,۰۰۰ ساله «ساسی دی ماترا» (Sassi di Matera) در ایتالیا که تا دهه ۱۹۵۰ میلادی محل زندگی مردم بودند و امروزه، در فهرست یونسکو ثبت شده‌اند، تصویری واقعی از شرایط زندگی در سکونتگاه‌های سنگی و کوهستانی گذشته ارائه می‌دهد.
خانه‌های صخره‌ای مانند خانه‌های روستای کندوان نیز از ساده‌ترین شکل زندگی در طبیعت بوده است.
عکاس: نامشخص / cnnکپی لینکخانه‌های گلی؛ معماری بادوام و خنک‌ برای اقلیم‌های گرمخانه‌های گلی با دیوارهای ضخیم و عایق حرارتی، از حدود سال ۸۰۰ میلادی در مناطق گرم رواج یافتند. نمونه‌های شاخص آن را می‌توان در کلبه‌های گلی بربرهای شمال آفریقا یا سازه‌های مشابه در آریزونا و شهر تاریخی صنعا دید. این خانه‌ها کاملا از خاک ساخته می‌شدند، به‌ راحتی قابل تعمیر بودند و در برابر شرایط سخت بیابانی، دوام کافی داشتند. بافت تاریخی یزد را نیز می‌توان در این گروه قرار داد که با خانه‌های خشتی و گلی در ایران می‌درخشد.
عکاس: نامشخص / Al Jazeeraکپی لینکخانه‌های اسکیمویی؛ معماری هوشمندانه برای زندگی در سرمای قطبیخانه‌های اسکیمویی یا «ایگلوها» (Igloos)، خانه‌هایی ویژه اقلیم‌های بسیار سرد بودند که اسکیموها در نواحی قطبی آمریکا و گرینلند می‌ساختند. این سازه‌ها با بلوک‌های یخ تراش‌خورده و به شکل گنبدی نیم‌ کره‌ای بنا می‌شدند تا بیشترین گرما را حفظ کنند. ورودی تونل‌ مانند آن‌ها، جریان هوای سرد را کاهش می‌داد و امکان زندگی در دمای نزدیک به انجماد را فراهم می‌کرد.
عکاس: نامشخص / msnکپی لینکخانه‌های با پایه چوبی؛ معماری سازگار با آب و سیلابخانه‌های با پایه چوبی برای زندگی در مناطق باتلاقی و سیل‌خیز ساخته می‌شدند. این سازه‌ها بر ستون‌های بلند قرار می‌گرفتند تا کف خانه از سطح آب و خطر طغیان در امان باشد. نمونه‌های تاریخی آن، مانند ردیف خانه‌های بانکوک در دهه ۱۹۳۰ میلادی، نشان می‌دهد که این معماری، چگونه با شرایط آبی سازگار شده است.
عکاس: نامشخص / wikimediaکپی لینککلبه‌های سنگی؛ اقامتگاه‌های مقاوم روستاییدر نواحی روستایی که چوب کمیاب بود، کلبه‌های سنگی به شیوه‌ای رایج برای ساخت‌ و ساز تبدیل شدند. سنگ‌هایی که هنگام شخم زمین بیرون می‌آمدند، جمع‌آوری و برای ساخت دیوارها و بدنه خانه به کار می‌رفت. این کلبه‌ها معمولا یک‌ طبقه بودند و سقف‌های کاهگلی داشتند؛ زیرا کاه و نی فراوان و به‌ سادگی در دسترس بود.
عکاس: نامشخص / Self-Build.co.ukکپی لینکقلعه‌های مستحکم؛ سازه‌های سنگی دفاعی در قلب قرون وسطاقلعه‌های مستحکم در دوران قرون وسطا برای حفاظت از سرزمین‌ها در برابر حمله و شورش ساخته می‌شدند. نخستین نمونه‌های آن‌ها را «نورمن‌ها» پس از فتح انگلستان بنا کردند تا مناطق تصرف‌شده را کنترل کنند. این قلعه‌ها، اغلب از سنگ و در نقاط مرتفع بنا می‌شد تا بیشترین کارایی دفاعی را داشته باشد.
عکاس: نامشخص / msnکپی لینکخانه‌های طویل بومیان آمریکای شمالی؛ چارچوبی مستطیلی با نهال‌های جواناقوام بومی در کانادا و شمال‌ شرق آمریکا، خانه‌های طویلی می‌ساختند که از نهال‌های خم‌شده و به‌ هم‌ بسته تشکیل می‌شد. دیواره‌ها را با نوارهای پوست درخت می‌پوشاندند تا در برابر باد و باران مقاوم باشند. داخل این سازه‌های مستطیلی، جداکننده‌هایی در امتداد دیوارها ساخته می‌شد تا فضا به اتاق‌ها و محوطه‌های مختلف تقسیم شود.
عکاس: نامشخص / msnکپی لینکتیپی‌ها؛ سازه‌های مخروطی سبک و قابل‌ حمل«تیپی» (Teepee) یا چادر سرخپوستی، یکی از نمادین‌ترین سازه‌های بومیان آمریکا است؛ پناهگاهی مخروطی که با چند تیر بلند ساخته می‌شود و سطح آن را با پوست حیوانات یا برزنت می‌پوشانند. از قرن هفدهم میلادی تا دوران معاصر، این سازه محل زندگی بسیاری از قبایل دشت‌های آمریکای شمالی بود و به‌ دلیل سبکی و قابلیت جابه‌جایی، برای زندگی کوچ‌نشینان ایدئال به نظر می‌رسید.
عکاس: نامشخص / Teepee Joy Blogکپی لینککلبه‌های چوبی؛ سازه‌های ساده و سریع‌ مهاجران آمریکادر نواحی غربی آمریکا که چوب به‌ وفور یافت می‌شد، مهاجران در کلبه‌های چوبی ساده اما مقاوم، زندگی می‌کردند. این سازه‌ها که با تنه‌های کامل درخت ساخته و به‌ سرعت، برپا می‌شدند، معمولا یک‌ طبقه و دارای یک تا دو اتاق بودند. هرچند این خانه‌ها در آمریکای شمالی از قرن هفدهم رواج یافتند، ریشه این معماری، به اروپای شمالی و شرقی در عصر برنز باز می‌گردد.
عکاس: نامشخص / Inghamsکپی لینکخانه‌های شهری؛ معماری طبقه متوسط رو به رشدبا رشد شهرنشینی در قرن‌های ۱۸ و ۱۹ میلادی در اروپا، مدل‌های تازه‌ای از مسکن شهری در سراسر اروپا شکل گرفت و افراد بیشتری برای یافتن شغل، سرگرمی و فرصت، به شهرها مهاجرت می‌کردند. اقشار کم‌ درآمد در اتاق‌های کوچک و غیر بهداشتی زندگی می‌کردند؛ اما طبقات مرفه‌تر، واحدهای کامل یک آپارتمان یا خانه‌های شهری مستقل را در اختیار داشتند.
عکاس: نامشخص / artphotolimitedکپی لینکخانه‌های پیش‌ساخته؛ پاسخ سریع به بحران مسکنپس از جنگ جهانی دوم، بریتانیا با بحران شدید مسکن مواجه بود؛ هزاران خانه..

ماجرای سرقت از کاخ سعدآباد چیست؟

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتطی سال‌ها اخباری درباره سرقت اشیای سعدآباد منتشر می‌شد؛ اما مدیر این مجموعه درباره سامان‌دهی سه‌ماهه اموال این مجموعه، توضیحاتی ارائه داده است.«محسن میر»، مدیر مجموعه تاریخی سعدآباد درباره ثبت و مستندنگاری ۱۵۰,۰۰۰ شیء این مجموعه، ماجرای سرقت از موزه ظروف سلطنتی، به سعدآباد توضیحاتی ارائه کرده است.
مدیر مجموعه کاخ‌های سعدآباد با اشاره به شایعاتی که درباره سرقت از موزه ظروف سلطنتی مطرح بود و در جریان سامان‌دهی اموال رفع ابهام شد، توضیح داد:
مکاتباتی با دیوان محاسبات و یا سازمان بازرسی درباره موزه ظروف سلطنتی صورت گرفته بود؛ اما واقعیت آن مشخص نبود. ساماندهی اخیر تمام شایعات را برطرف کرد و مشخص شد هیچ اثری گم یا دزدی نشده است، بلکه همه اموال دارای صورت‌جلسه هستند. برخی آثار هم از یک موزه به موزه‌ای دیگر یا از یک کاخ به کاخ دیگری که زیر نظر میراث است منتقل شده بودند؛ ولی در صورت‌جلسات ثبت نشده بود.او ادامه داد:
در سامان‌دهی اخیر، شفاف‌سازی صورت گرفت، و نامه دیوان محاسبات که سال‌های سال تکرار می‌شد دیگر تکرار نشد، حسابرسی اموال همزمان انجام شد. به واسطه آن شایعات همیشه نسبت به سعدآباد حس شک و بی‌اعتمادی وجود داشت، ولی با این اتفاق آن حس برطرف شد. مزیت این کار چنان بود که آقای وزیر (صالحی امیری) و اداره کل موزه‌ها تایید و اعلام کردند تمام مشکلات اموال و سامانه در سعدآباد حل شده است.مدیر مجموعه سعدآباد درباره روند ثبت اموال فرهنگی و تاریخی، عنوان کرد:
نماینده‌های مجلس سوال داشتند که این اموال را ما اصلا ثبت می‌کنیم؟ پاسخ این است که همه اموالی که در میراث فرهنگی تاکنون وجود داشته ثبت شده است، جایی که ثبت نشده سامانه جام است. ایرادی هم مطرح کردند مبنی‌بر اینکه یکی از مدیران وزارتخانه نامه‌ای زده که اموال فقط در سامانه جام ثبت شود و دفاتر کنار گذاشته شود. این هم برداشت اشتباهی بود، چون هدف این بود که همزمان با ثبت دفاتر دارایی، ثبت در سامانه جام نیز انجام شود. ما در مجلس ثابت کردیم که دفاتر دارایی وجود دارد و نامه مزبور تنها توصیه کرده بود که همزمان ثبت الکترونیکی هم انجام شود. آیا ما اشتباه کردیم که هر دو کار را پیش بردیم؟ اکنون هم دفاتر فیزیکی داریم و هم اطلاعات الکترونیکی.او با بیان اینکه از اموالی که در دفاتر دارایی ثبت شده بود، اگر اشتباه نکنم اطلاعات حدود ۸,۰۰۰ تا ۱۰,۰۰۰ اثر در سامانه «جام» ثبت شده بود، افزود:
در گام اول ویرایش اطلاعات این آثار انجام شد. از طرفی، زمان جنگ، چون موزه‌ها تعطیل بود، بهترین فرصت برای حفاظت، بررسی و نگهداری آثار بود. بنابراین از ابتدای جنگ ثبت کامل آثار در سامانه جام آغاز شد و فکر می‌کنم از تیرماه تا پایان شهریور، در حدود سه ماه کل اموال کاخ سعدآباد ساماندهی و در سامانه جام ثبت شد. نمونه چنین کاری در کشور وجود ندارد.میر درباره ضرورت ثبت الکترونیکی اطلاعات آثار و اموال، گفت:
مثلا در که گذشته قصد می‌کردیم نمایشگاهی از آثار قهوه‌خانه‌ای برپا کنیم، به موزه‌ها نامه می‌زدیم تا آثار خود را ارایه دهند؛ اما هیچ‌یک آثار خود را معرفی نمی‌کردند و کار پیش نمی‌رفت؛ اما الان با ثبت در سامانه‌ها و دفاتر به‌راحتی می‌توان به اطلاعات این آثار در دیگر موزه‌ها دست یافت و مستقیم با همان موزه ارتباط گرفت و نمایشگاه مشترک برگزار کرد. دفاتر دارایی اکثرا چند رنگ شده و ناخوانا بود. ما دفاتر از وزارت اقتصاد و اداره کل موزه‌ها را قرض گرفتیم و دفاتر اموال خود را اصلاح کردیم.مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریتیم کجارودنبال کردن

چرا مسافران برای خوراکی‌ها ترند صف می‌کشند؛ علت این کار گرسنگی نیست!

آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، آستارا، آمل، آموزش، اخبار گردشگری و میراث، اختصاصی کجارو، استان اصفهان، استان تهران، استان زنجان، استان فارس، استان کرمان، استان کرمانشاه، استان همدان، استان یزد، اصفهان، اقامت، ایران، ایرانگردی، برترین ها، پرونده خبری، تاریخی و فرهنگی، تالش، تبریز، تجهیزات سفر، تحصیل و مهاجرت، تکاب، تماشاخانه، تهران، جاذبه، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی، خراسان رضوی، خرید و سوغات، راهنمای سفر، رپورتاژ آگهی، رشت، سفر، سفرنامه، شهداد، شیراز، طبیعت گردی و ماجراجویی، غذا، فرودگاه، کاشان، کرمانشاه، کیش، گردش، گردشگری، گوناگون، گیلان، لاهیجان، مازندران، مشهد، هرمزگان، همدان، ویدیو، یزد

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتصف‌های طولانی برای یک خوراکی خاص دیگر نشانه کیفیت نیست؛ تحلیل‌ها می‌گویند «ترس از جا ماندن» و نیاز به دیده شدن، ما را ساعت‌ها در صف نگه می‌دارد.تصاویر صف‌های طولانی که گاهی تا چند خیابان ادامه دارد، پدیده‌ای آشناست که دیگر مرز جغرافیایی نمی‌شناسد. چه در خیابان‌های پاریس و چه در شهرهای آمریکایی و آسیایی، شاهد جمعیت زیادی هستیم که برای خرید یک بستنی یا ساندویچ خاص صف می‌کشند. بررسی‌های تازه نشان می‌دهد موتور محرک این صف‌ها گرسنگی یا کیفیت بی‌نظیر غذا نیست، بلکه یک نیاز روانی جدید در عصر دیجیتال است. (BBC)
عکاس: نامشخص / Getty Imagesکپی لینکطعم غذا یا سند حضور؟شبکه‌های اجتماعی مانند تیک‌تاک و اینستاگرام، غذا را از یک نیاز زیستی به یک «ارز اجتماعی» (Social Currency) تبدیل کرده‌اند. افراد ساعت‌ها وقت باارزش خود را در صف می‌گذرانند تا با انتشار عکس یک خوراکی خاص، به دیگران ثابت کنند که «آنجا بوده‌اند» و از قافله عقب نمانده‌اند.
در واقع، آن «غذای وایرال» (Viral Food) حکم یک مدال افتخار یا سوغاتی دیجیتال را دارد و سفر به یک صحنه اجرای آنلاین تبدیل شده است. اینفلوئنسرها نیز با شناسایی مداوم این مکان‌ها، این چرخه را تقویت می‌کنند و فالوئرهای آن‌ها برای نشان دادن عضویت در همان جامعه، از این رفتارهای تکراری الگو می‌گیرند.
عکاس: نامشخص / Getty Imagesکپی لینکعامل اصلی: ترس از جا ماندن و اثبات اجتماعیپدیده «ترس از جا ماندن» نقش پررنگی در این رفتار بازی می‌کند. کاربران احساس می‌کنند اگر آن پیتزا یا شیرینی مشهور را امتحان نکنند، یک تجربه مهم جمعی را از دست داده‌اند. علاوه بر آن، اثبات اجتماعی نیز در این میان نقش دارد؛ دیدن صف‌های تکراری باعث می‌شود این رفتار عادی و مورد انتظار شده و به افراد اطمینان می‌دهد که در حال انجام کار درستی هستند.
این روند باعث می‌شود الگوریتم‌ها جای ذائقه شخصی و حس ماجراجویی را بگیرند و افراد به جای کشف رستوران‌های دنج، دقیقا همان جایی بروند که هزاران نفر دیگر رفته‌اند. کارشناسان معتقدند که در بسیاری از موارد، کیفیت غذا معمولی است؛ اما حسِ «موفقیت در رسیدن به انتهای صف»، طعم غذا را در ذهن فرد شیرین‌تر می‌کند. گویی پاداش اصلی، طعم غذا نیست، بلکه لایک‌هایی است که پس از انتشار عکس آن سرازیر می‌شود.
کپی لینکپیامدهای اجتماعیاین تمرکز بیش از حد بر یک نقطه خاص، پیامدهای منفی برای ساکنان محلی، از جمله زباله، سر و صدا و اختلال در کیفیت زندگی ایجاد می‌کند. کارشناسان هشدار می‌دهند که «مشهور کردن» یک نقطه توریستی معمولا نفع زیادی برای جامعه محلی ندارد و خطر واکنش‌های منفی ساکنان را به دنبال دارد.
عکاس: نامشخص / amazingcitytrips.comآیا حاضرید برای یک غذای مشهور اینستاگرامی ساعت‌ها در صف بمانید یا ترجیح می‌دهید یک غذای معمولی را در آرامش و بدون دوربین گوشی بخورید؟ از تجربه‌های خود به ما و دیگر خوانندگان کجارو بگویید.
منبع عکس کاور: bbc.com | عکاس: نامشخص
مقالات مرتبطمشکل ضایعات غذایی در گردشگری، بزرگتر از آن چیزی است که تصور می‌شدمطالعه '315 آبان 98هنر عکاسی غذا؛ تصاویری که شما را گرسنه می‌کنندمطالعه '503 مرداد 04مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذارینیلوفر انساندنبال کردن

اسکرول به بالا