هواشناسی

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتویدیویی در فضای مجازی در حال دست‌به‌دست شدن است که موضوع آن، اعتراض به رفتار نادرست کارکنان کاخ سعدآباد با بازدیدکنندگان است.به‌نقل از ایسنا، ویدئوی بازدیدکننده‌ای از کاخ سعدآباد در فضای مجازی درحال چرخیدن است. موضوع آن، اعتراض به رفتار نادرست کارکنان کاخ سبز (اقامتگاه رضاشاه) بازدیدکنندگان است. نشان داده می‌شود که کارکنانی از این کاخ با بازدیدکنندگان درگیری لفظی پیدا کرده‌اند؛ اما مسئولان این مجموعه می‌گویند که همه دوربین‌ها را بازبینی کرده‌اند و آنچه نمایش داده شده تمام واقعیت نبوده است!
منتشرکننده این ویدئو توضیح داده است که ماجرا جمعه پنجم دی ماه حوالی ساعت ۲ بعدازظهر رخ داده است و اصل موضوع به ناهماهنگی در اطلاع‌رسانی درست برای تهیه بلیت بازدید و رفتار نادرست دو نفر از پرسنل کاخ سبز، که منجر به تنش با برخی بازدیدکنندگان شده است، مربوط می‌شود. این شخص همچنین گفته که در این کاخ از عکاسی حتی بدون فلش جلوگیری شده، اتفاقی که در موزه‌های ظروف سلطنتی و آشپزخانه سلطنتی تکرار شده است.
همسو با توضیحات این ویدئو، کاربردان دیگری نیز تجربه‌های مشابه خود را از برخوردهایی در برخی کاخ‌های سعدآباد و البته دیگر اماکن تاریخی بازگو کرده‌اند.
کاربران دیگری نیز یادآور شده‌اند که بازدید از موزه و بناهای تاریخی باید استانداردی داشته و جمعیت بازدیدکننده متناسب با ظرفیت آن بنا باشد، اما تمام این‌ها بهانه و توجیهی برای رفتار نادرست و پرخاشجویانه با بازدیدکنندگان نیست.
با این حال، مسئولان کاخ سعدآباد در پی پیگیری درباره رفتاری که با بعضی بازدیدکنندگان کاخ سبز شده است، این توضیح را دادند که «شنبه ششم دی ماه ۱۴۰۴ جلسه‌ای در کاخ سعدآباد برگزار و این موضوع نیز بررسی و پیرو آن تمام فیلم‌های دوربین‌های کاخ سبز، بازبینی شده است و به نظر می‌رسد آنچه در فضای مجازی نمایش داده شده، تمام ماجرا نبوده و روایت، دقیق و کامل بازگو نشده است.»
این توضیح نیز اضافه شد که «ظرفیت برخی کاخ‌های سعدآباد از جمله سبز محدود است و برای همین، ورود بازدیدکنندگان به این عمارت‌ها باید کنترل‌شده باشد که گاه رعایت این محدودیت، از حوصله بازدیدکنندگان خارج است.»
همچنین درباره محدودیت برای تهیه در لحظۀ بلیت برای بازدید از برخی کاخ‌های سعدآباد، به‌ویژه کاخ سبز و الزام برای تهیه بلیت در ورودی مجموعه از سوی برخی کارکنان، این توضیح به ایسنا داده شد که «در همان جلسه روز شنبه این موضوع مطرح و بررسی شده و هیچ مشکلی در تهیه بلیت در لحظه، برای دیدن هیچ یک از کاخ‌ها و موزه‌های این مجموعه وجود ندارد و بازدیدکنندگان می‌توانند الکترونیکی نیز بلیت تهیه کنند و آنچه در آن ویدئو روایت شده، دقیق و درست نبوده است.»
کاخ سعدآباد معمولا روزهای تعطیل و پنجشنبه و جمعه، پربازدیدترین زمان را سپری می‌کند و صف تهیه بلیت و بازدید از موزه‌های آن گاه طولانی و زمان‌بر است. در سایت کاخ سعدآباد نیز این نکته یادآوری شده که «هنگام خرید بلیت موزه‌ها توجه داشته باشند که بازدید از هر موزه مجموعه سعدآباد با توجه شلوغی صف‌های انتظار، فواصل بین موزه‌ها زمان‌بر خواهد بود، بنابراین با توجه به زمان خود، نسبت به خرید بلیت هر موزه اقدام شود. بازپرداخت هزینه بلیت خریداری شده امکان‌پذیر نیست.»
ساعت تعطیلی موزه‌های کاخ سعدآباد نیز در نیمه دوم سال ۱۷ اعلام شده که آخرین مهلت خرید و تهیه بلیت نیز ساعت ۱۵ است اما بنابر تجربه‌ای که برخی بازدیدکنندگان روایت کرده‌اند بعضی از موزه‌های این مجموعه، زودتر از موعد اعلام شده اجازه ورود به بازدیدکنندگان جدیدتر را با وجود تهیه بلیت، نمی‌دهند، که گاه دلیل این کار، تکمیل ظرفیت بازدیدکنندگان داخل موزه یا کاخ در ساعات پایانی و تاکید بر رعایت حفظ نظم، اعلام شده است.
اطلاع‌رسانی نکردن درست و به هنگام درباره تعطیلی و ساعت کار موزه‌ها، محدودیت و شرایط بازدید در این مجموعه، نیز معمولا باعث اعتراض‌هایی به ویژه از سوی برگزارکنندگان تورهای داخلی و خارجی بوده است.
مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریتیم کجارودنبال کردن

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاترئیس مرکز صدور گواهینامه راهور فراجا از آغاز درج نشان قلب قرمز اهدای عضو روی گواهینامه رانندگی افراد متقاضی خبر داد.به‌‌نقل از میراث‌آریا، «سرهنگ امیری» رئیس مرکز گواهینامه راهور فراجا، با اعلام خبر اظهار کرد:
به دنبال دستور «سردار حسینی» رئیس پلیس راهور فراجا، طرح درج آرم اهدای عضو روی گواهینامه‌های رانندگی آغاز شده است. این اقدام خداپسندانه همانند بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته اجرا می‌شود و افرادی که علاقه‌مند باشند، می‌توانند هنگام ثبت درخواست گواهینامه، تمایل خود را ثبت کنند تا علامت قلب قرمز، به نشانه اهدای عضو، روی گواهینامه‌شان درج شود.وی افزود:
افراد می‌توانند هنگام صدور اولیه گواهینامه، تعویض یا دریافت المثنی از طریق دفاتر خدمات الکترونیک پلیس +۱۰ درخواست درج این نشان را ثبت کنند و پس از طی مراحل قانونی، علامت قلب قرمز هنگام چاپ گواهینامه روی آن جانمایی خواهد شد.سرهنگ امیری در ادامه با اشاره به صدور گواهینامه موتورسیکلت برای افراد ۱۶ تا ۱۸ سال، گفت:
در بیشتر استان‌ها آموزشگاه‌های موتور فعال هستند و به نوجوانان این بازه سنی دو نوع گواهینامه ارائه می‌شود؛ گواهینامه موتورسیکلت‌های تا ۵۰ سی‌سی با عنوان (الف‌میم) و موتورسیکلت‌های ۱۲۵ سی‌سی با (عنوان الف ۱).او همچنین توضیح داد:
در مجموع سه مدل گواهینامه موتورسیکلت الف‌میم، تا ۵۰ سی‌سی؛ الف ۱، تا ۱۲۵ سی‌سی و الف ۲، از ۱۲۵ سی‌سی تا حدود ۲۵۰ سی‌سی بر اساس دستورالعمل‌های موجود داریم.به گفته رئیس مرکز صدور گواهینامه، گواهینامه وسایل نقلیه نیز شامل پایه سه، پایه دو و پایه یک است؛ پایه سه برای خودروهای سواری و وانت شخصی، پایه دو برای وسایل عمومی نیمه‌سنگین و پایه یک برای وسایل عمومی سنگین صادر می‌شود. سرهنگ امیری درباره شرایط سنی صدور گواهینامه‌ها اعلام کرد:
گواهینامه پایه سه برای حداقل افراد ۱۸ سال؛ پایه دو، حداقل ۲۱ سال؛ پایه یک، حداقل ۲۳ سال؛ الف‌میم و الف ۱، از ۱۶ سال؛ الف ۲، حداقل ۱۸ سال است.مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریتیم کجارودنبال کردن

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتدر سال ۱۱۲۰ میلادی، غرق شدن «کشتی سفید» و مرگ وارث تاج و تخت، انگلستان را وارد یک جنگ داخلی ویرانگر کرد و سرنوشت یک سلسله را برای همیشه تغییر داد.هنگامی که یک کشتی سلطنتی در سال ۱۱۲۰ میلادی در سواحل نرماندی غرق شد، نه تنها جان صدها نفر را گرفت، بلکه بحران جانشینی‌ای به راه انداخت که تاریخ انگلستان را برای همیشه تغییر داد. برای جمعی از اشراف‌زادگان جوان و شاد حاضر در همین کشتی، این سفر قرار بود یک عبور عادی از کانال مانش باشد؛ مهمانی بزرگی که در میانشان، شاهزاده جوان «ویلیام آدلین» (William Adelin) تنها وارث قانونی پادشاه انگلستان، نیز حضور داشت. او تنها پسر قانونی و وارث پادشاه هنری اول انگلستان بود و در زمان فاجعه کشتی سفید، حدود ۱۷ سال داشت. (National Geographic)
کپی لینکماجرا با اشتباهی فاجعه‌بار آغاز شددر ۲۵ نوامبر سال ۱۱۲۰ میلادی، پس از آنکه کشتی سفید از بندری در فرانسه حرکت کرد، همه چیز به شکلی فاجعه‌بار اشتباه پیش رفت. خدمه که غرق در جشن و پایکوبی بودند، کشتی را مستقیم به سمت یک صخره هدایت کردند.
کشتی سفید غرق شد و حدود ۳۰۰ نفر به آب‌های یخ‌زده افتادند. تقریبا همگی جان باختند؛ رویدادی که پیامدهای خشونت‌باری برای انگلستان داشت و شکنندگی یک نظام سیاسی مبتنی بر جانشینی موروثی را آشکار ساخت. به گفته یکی از مورخان متخصص در تاریخ انگلستان قرون‌وسطا، «این یک سناریوی کابوس‌وار بود.»
سفر از طریق کانال مانش برای نخبگان آن دوران یک ضرورت بود. پس از آنکه «ویلیام فاتح» (William the Conqueror) در سال ۱۰۶۶ تاج و تخت انگلستان را به دست آورد، قدرت و دارایی‌های این طبقه در دو سوی این آب‌های پرتلاطم پراکنده بود. تا سال ۱۱۲۰ میلادی، کوچکترین پسر ویلیام فاتح، یعنی پادشاه وقت، به همراه پسر و وارثش، قدرت را محکم در دست داشت و به نظر می‌رسید آینده سلسله‌اش تضمین شده است.
عکاس: نامشخص / Bridgeman Imagesتا اینکه فاجعه کشتی سفید رخ داد. جامع‌ترین روایت از این ماجرا، نوشته یک راهب و وقایع‌نگار آن دوره است. او می‌نویسد که ناخدای کشتی خود را به پادشاه معرفی کرد و ادعا کرد که پدربزرگش، ویلیام فاتح، را در سفر سرنوشت‌سازش برای کسب تاج و تخت، همراهی کرده است. پادشاه این پیشنهاد را نپذیرفت؛ اما وظیفه انتقال شاهزاده و همراهانش را به او سپرد.
اشراف و ملوانان به یک اندازه سرگرم عیش و نوش و پایکوبی شدند و برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که آن‌ها قصد داشتند با کشتی پادشاه مسابقه دهند. روایت‌ها همگی بر بی‌احتیاطی محض به عنوان دلیل حادثه اتفاق نظر دارند. این رویداد، یک فاجعه تکان‌دهنده بود. یک مورخ توضیح می‌دهد:
حتی در دوره‌ای که مرگ ناگهانی بسیار رایج بود، از دست دادن این همه افراد عالی‌رتبه در یک حادثه ناشی از خوشگذرانی بی‌حد و حصر، بسیار ویرانگر بود.چنین فاجعه‌ای پرسش‌های هولناکی را برای مردم آن زمان ایجاد کرد. یکی از اساتید دانشگاه که در زمینه فرهنگ سیاسی قرون‌وسطا مطالعه می‌کند، می‌گوید:
هر رویدادی با این عظمت، تنها می‌توانست از دریچه خشم الهی تفسیر شود. گویی این خداوند بود که ضربه‌ای به این سلسله وارد می‌کرد.غرق شدن کشتی، پیدا کردن اجساد قربانیان را تقریبا غیرممکن می‌کرد و این موضوع، مسئله جانشینی و وراثت را پیچیده می‌ساخت. از آنجا که نظام پادشاهی موروثی به همان اندازه که به تولد یک وارث وابسته بود، به مرگ قطعی پادشاه قبلی هم اتکا داشت، این وضعیت ابهام‌های زیادی ایجاد می‌کرد.
کپی لینکفاجعه کشتی سفید، سرنوشت سلطنت را تغییر دادکل نظام سلطنت موروثی آن زمان به وجود یک پادشاه با اصل و نسب صحیح وابسته بود. با مرگ تنها وارث قانونی پادشاه، او با یک مشکل سیاسی بزرگ روبه‌رو شد. پادشاه که در دهه ۵۰ زندگی خود بود، کمی پس از فاجعه دوباره ازدواج کرد؛ اما وارث جدیدی به دنیا نیاورد. در نتیجه، دخترش «ماتیلدا» (Matilda) را به عنوان جانشین خود معرفی کرد.
در آن جامعه مردسالار، پسرعموی ماتیلدا، یعنی «استفان» (Stephen)، فکر می‌کرد که می‌تواند حاکم بهتری باشد و برای به چالش کشیدن جانشینی او قدم پیش گذاشت. از قضا، استفان ابتدا قصد داشت با همان کشتی سفید سفر کند؛ اما به دلیل بیماری، از سفر باز ماند و به شکلی معجزه‌آسا نجات پیدا کرد.
عکاس: هوش مصنوعیوقتی پادشاه در سال ۱۱۳۵ میلادی درگذشت، استفان به سرعت خود را به انگلستان رساند و پیش از آنکه ماتیلدا بتواند کاری کند، تاج‌گذاری و تاج و تخت را غصب کرد. این چرخش دراماتیک وقایع، الهام‌بخش سریال معروف «خاندان اژدها» (House of the Dragon) بوده است.
با این اتفاق، کشور برای سال‌ها درگیر آشفتگی سیاسی و جنگ داخلی خشونت‌باری شد که به «دوران هرج‌ومرج» (The Anarchy) معروف است. این آشفتگی تنها زمانی پایان یافت که استفان در سال ۱۱۵۳ میلادی موافقت کرد پسر ماتیلدا، یعنی «هنری»، را به عنوان وارث خود بپذیرد. بدین ترتیب، هنری دوم (Henry II) در سال ۱۱۵۴ جانشین استفان شد.
آن راهب وقایع‌نگار، گزارش خود را در بحبوحه همین آشوب‌ها نوشت و به شباهت آشکار میان عبور پیروزمندانه ویلیام فاتح از کانال مانش و شکست فاجعه‌بار کشتی سفید اشاره کرد. به گفته یکی از محققان، کل این قلمرو با یک سفر موفقیت‌آمیز ایجاد شد و با یک سفر ناموفق دیگر، تا مرز نابودی کامل پیش رفت.
عکاس: نامشخص / Wikimedia Commonsاین داستان تاریخی چقدر برایتان جالب بود؟ ما و دیگر خوانندگان کجارو منتظر خواندن نظرات شما هستیم.
منبع عکس کاور: هوش مصنوعی
کشف یادداشت‌های عاشقانه باستان‌شناس نروژی در کاوش کشتی وایکینگیمطالعه '303 آذر 03سفری به درون تایتانیک؛ مرور زندگی در مشهورترین کشتی جهانمطالعه '57 روز قبلمقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذارینیلوفر انساندنبال کردن

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتنماهایی خیره‌کننده از کهکشان‌ها و سحابی‌های دوردست در سال ۲۰۲۵ ثبت شده است که این تصاویر، پنجره‌ای به سوی عظمت و اسرار کیهان می‌گشایند.در فهرست برترین عکس‌های فضایی سال ۲۰۲۵ میلادی، مجموعه‌ای از نماهای بی‌بدیل از کیهان دیده می‌شود که توسط تلسکوپ‌های فضایی منتشر شده‌اند و مرزهای درک ما از جهان را گسترش می‌دهند.
این تصاویر شامل بخش‌هایی از کهکشان‌های دوردست، سحابی‌های عظیم، بقایای سوپرنواها و ساختارهای اسرارآمیز فضا هستند که با جزئیاتی خیره‌کننده ثبت شده‌اند. یکی از عکس‌های برجسته نمایشی دقیق از یک سحابی است که ستون‌های گازی و غباری را نشان می‌دهد که میلیون‌ها سال نوری از زمین فاصله دارند؛ گویی طبیعت کیهانی در حال خلق مجدد خویش است.
در میان این مجموعه، تصاویری از منظومه‌های ستاره‌ای جوان و پرانرژی نیز دیده می‌شود که نور و انرژی را با رنگ‌هایی چشم‌نواز به نمایش می‌گذارند، و عکس دیگری ساختارهای پیچیده در نزدیک سیاره مشتری را نشان می‌دهد که چشم‌انداز جو متلاطم آن را به‌طرز چشمگیری برجسته می‌کند.
این تصاویر نه‌تنها به جهت زیبایی‌شناسی اهمیت دارند، بلکه به محققان کمک می‌کنند تا درباره نحوه شکل‌گیری ستارگان، تکامل کهکشان‌ها و پدیده‌های کیهانی بیشتر بدانند. در سالی که با بسیاری از چشم‌اندازهای فضایی شگفت‌انگیز همراه بوده، تماشای این عکس‌ها یادآور عظمت و پیچیدگی دنیایی است که فراتر از زمین در جریان است. (Reuters)
از علاقه‌مندان به نجوم هستید؟ از تماشای این تصاویر جذاب لذت بردید؟ کدام تصویر، بیشتر مورد توجه شما قرار گرفت؟ لطفا کجارو و کاربران آن را نیز در جریان نگاه و نظر ارزشمند خود قرار دهید.
مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریفاطمه حکمت شعاردنبال کردن

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتدسرهای یخی بخشی جذاب از فرهنگ غذایی کشورهای مختلف هستند. از فالوده ایرانی تا بستنی‌های ترکیه، هر کدام طعم و قصه متفاوتی برای تعریف کردن دارند.اگر وسط گرمای کلافه‌کننده هند باشید، هیچ‌چیز مثل یک «کولفی» (kulfi) پرتقالی حالتان را جا نمی‌آورد. نام کولفی از واژه فارسی «قلفی» گرفته شده که به قالب‌های مخروطی سنتی آن اشاره دارد. قدمت این دسر به قرن شانزدهم و دوران امپراتوری مغول برمی‌گردد که آن را با پختن آرام شیر و استفاده از یخ‌های کوهستان درست می‌کردند. اگرچه تاریخ دقیق اولین دسر یخی مشخص نیست، ایرانی‌ها و چینی‌ها هزاران سال پیش از برف و یخ استفاده می‌کردند. یخی که زمانی فقط در جام پادشاهان و ثروتمندان پیدا می‌شد، حالا با پیشرفت فناوری به لذتی همگانی تبدیل شده است. (Smithsonian Mag)
فهرست مطالبکپی لینککاکیگوری، ژاپن«کاکیگوری» (Kakigori)، دسر سنتی ژاپن، تپه‌ای از یخ تراشیده شده محسوب می‌شود و آن‌قدر نرم است که انگار دارید برف تازه می‌خورید. قدمت این خوراکی به بیش از هزار سال پیش برمی‌گردد و حتی در کتاب‌های باستانی دربار ژاپن هم از آن به عنوان نوعی خوراکی اشرافی یاد شده است.
عکاس: نامشخص / Getty Imagesژاپنی‌ها معمولا از آب چشمه‌های طبیعی استفاده می‌کنند تا یخ شفاف‌تر باشد و بعد آن را با شربت‌های میوه‌ای مثل آلو و خربزه یا لوبیا قرمز و شیرعسلی شیرین می‌کنند. جالب است بدانید در ابتدا یخ را با دست می‌تراشیدند؛ اما حالا دستگاه‌های برقی جایگزین شده‌اند.
کپی لینکشیو آیس، هاوایی«شیو آیس» (Shave Ice) هاوایی در واقع نوه‌ همان دسر ژاپنی است. در قرن نوزدهم، مهاجران ژاپنی که برای کار در مزارع نیشکر و آناناس به جزایر هاوایی رفته بودند، رسم یخ تراشیدن را هم با خود بردند.
عکاس: Brandon Rosenblum / Getty Imagesآن‌ها زیر آفتاب داغ مزارع، یخ را می‌تراشیدند و با آب‌میوه‌های استوایی مثل انبه و پشن‌فروت مخلوط می‌کردند. این دسر که حالا نماد هاوایی شده، معمولا در قیف‌های کاغذی بزرگ سرو می‌شود و طرفداران زیادی دارد.
کپی لینکگرانیتا، سیسیل«گرانیتا» (Granita) نوعی یخ‌دربهشت با بافت تردتر و کریستالی است که یادگار دوران حضور اعراب در ایتالیا محسوب می‌شود. قرن‌ها پیش، فاتحان عرب نوشیدنی «شربت» (ترکیب برف و آب‌میوه) را به جزیره سیسیل بردند و ایتالیایی‌ها با الهام از آن، گرانیتا را ساختند.
عکاس: Stefano Guidi / Getty Imagesمردم محلی مخلوط آب، شکر و میوه را مدام هم می‌زنند تا دانه‌های یخ جدا شود و دسر با طعم‌هایی مثل لیمو و بادام تلخ شکل بگیرد. سیسیلی‌ها آن‌قدر این دسر را دوست دارند که حتی برای صبحانه، آن را با نان شیرین می‌خورند.
کپی لینکدوندورما، ترکیه«دوندورما» یا بستنی سنتی ترکیه (dondurma) که احتمالا در جنوب این کشور متولد شده، به خاطر بافت سفت و کشسان‌اش معروف است. راز این کش آمدن و دیر آب شدن، در استفاده از سه ماده بومی، شامل آرد ثعلب، صمغ گیاهی (سقز) و شیر بز است.
عکاس: Stephanie Breijo / Los Angeles Timesترکیبات گیاهی دوندورما باعث می‌شود بستنی آن‌قدر کش بیاید که فروشندگان خیابانی بتوانند با آن تردستی کنند و سر‌به‌سر مشتری بگذارند! این بستنی که مثل تافی جویده می‌شود، در طعم‌های ساده، پسته‌ای و توت‌فرنگی، بسیار محبوب است.
کپی لینکفالوده، ایرانفالوده ایرانی را به‌عنوان یکی از نخستین دسرهای یخی تاریخ می‌دانند. رشته‌هایی نشاسته‌ای که زیر دندان می‌آیند، لطف فالوده ایرانی را چند برابر می‌کنند. این رشته‌ها در شربتی نیمه‌منجمد از شکر، عطر گلاب و چاشنی آب‌لیمو غوطه‌ورند و حسابی خنک می‌شوند. اغلب هم با آلبالو یا شربت آلبالو سرو می‌شود تا آن تضاد رنگی زیبا و طعم ملس بی‌نظیر را بسازد.
عکاس: نامشخص / Wikipediaداستان فالوده به هوش ایرانیان باستان برمی‌گردد؛ کسانی که حتی قبل از فالوده، برف را از کوه می‌آوردند و با شیره انگور نوش‌جان می‌کردند. اجداد ایرانیان حدود ۴۰۰ سال پیش از میلاد، با ساخت شاهکارهای مهندسی به نام «یخچال» (گنبدهای عظیم خشتی)، یخ را در دل کویر و در تمام طول سال نگه می‌داشتند و همین نبوغ بود که راه را برای خلق فالوده باز کرد. اگرچه این دسر در وجب‌به‌وجب خاک ایران پیدا می‌شود، فالوده در شیراز، پایتخت فرهنگی کشور، شهرت و محبوبیت دیگری دارد.
کپی لینکپنیر یخ‌زده، پرو با اینکه نام دسر مشهور پرویی «کِسو اِلادو» یا «پنیر یخ‌زده» (queso helado) است، هیچ خبری از پنیر در آن نیست! داستان از این قرار است که وقتی اسپانیایی‌ها گاو را به پرو بردند، راهبه‌های محلی با ترکیب سه نوع شیر (کامل، تغلیظ‌ شده و عسلی) و ادویه‌هایی مثل دارچین و نارگیل این دسر را اختراع کردند. آن‌ها دسر را منجمد می‌کردند و چون بافت سفید و فشرده‌اش شبیه پنیر بود، این اسم رویش ماند. امروزه این بستنی مکعبی‌شکل، پای ثابت خیابان‌ها و رستوران‌های پرو است.
عکاس: Raul Garcia Pereira / Getty Imagesبه نظر شما دسرهای یادشده در این مقاله، به پای فالوده شیرازی می‌رسند؟ اگر تجربه خوردن هر کدام از این دسرها را دارید، حتما نظر خود را با ما و دیگر خوانندگان کجارو در میان بگذارید.
منبع عکس کاور: The Spruce Eats | عکاس: Bahareh Niati
بستنی های عجیب که باور نمی‌کنید وجود داشته باشندمطالعه '1106 مهر 02مخترع بستنی کیست؟مطالعه '916 آبان 02مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذارینیلوفر انساندنبال کردن

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتخیابان میرزای شیرازی این شب‌ها دیگر فقط یک خیابان نیست؛ یک فستیوال تمام‌عیار است.تهران این روزها در گوشه‌ای از جغرافیای خود، رنگی متفاوت گرفته است. کافی است پایتان را به مرکز شهر برسانید تا بوی قهوه و عطر کاج‌های مصنوعی، شما را به سمت یکی از قدیمی‌ترین راسته‌های پایتخت بکشاند.
خیابان میرزای شیرازی که از دیرباز مامن هموطنان مسیحی و ارامنه عزیز بوده، این شب‌ها میزبان جمعیتی است که شاید در تاریخ این خیابان بی‌سابقه باشد. ویترین‌ها با گوی‌های قرمز و ریسه‌های نورانی دلبری می‌کنند و پیاده‌روها جای سوزن انداختن ندارند.
گزارش‌های میدانی و مشاهدات عینی حاکی از آن است که کریسمس امسال، حال‌وهوایی متفاوت‌تر از سال‌های گذشته دارد. اگرچه این محله همیشه به عنوان بورس فروشگاه‌های لوازم کریسمس شناخته می‌شد، امسال شلوغ‌تر از هر زمان دیگری به نظر می‌رسد.
ویدیو اختصاصی کجارو را ببینید:
پخش از رسانه
کجارولایکمقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریتیم کجارودنبال کردن

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتبهرام بیضایی، هنرمند و پژوهشگر جریان‌ساز سینما و تئاتر ایران، در سالروز تولدش در آمریکا درگذشت.«بهرام بیضایی»، چهره ماندگار سینما، تئاتر و پژوهش هنر ایران، در سالروز تولد ۸۷ سالگی خود در ایالات متحده درگذشت. مرکز ایران‌شناسی دانشگاه «استنفورد» با تایید این خبر، از فقدان این هنرمند جامع‌الاطراف خبر داد که بیش از ۶ دهه از عمر خود را وقف ارتقای فرهنگ و هنر این مرزوبوم کرده بود.
بیضایی که متولد ۵ دی ۱۳۱۷ در تهران بود، کارنامه‌ای درخشان شامل کارگردانی، نمایشنامه‌نویسی، تدوین و پژوهش‌های بنیادین دارد. او با ساخت آثاری جریان‌ساز همچون «باشو غریبه کوچک»، «مرگ یزدگرد»، «سگ‌کشی» و «مسافران»، نقشی بی‌بدیل در تکوین سینمای مدرن ایران ایفا کرد. او با نگارش ۵۱ فیلمنامه و ۳۰ نمایشنامه فاخر از جمله «پهلوان اکبر می‌میرد» و «فتح‌نامه کلات»، از تاثیرگذارترین نویسندگان تاریخ ادبیات نمایشی ایران به شمار می‌رود.
بهرام بیضایی که همواره دغدغه‌مند میراث فرهنگی و محیط زیست ایران بود، در سال‌های اخیر با مهاجرت به آمریکا، فعالیت‌های آموزشی و نمایشی خود را در دانشگاه استنفورد ادامه داد. بیضایی اگرچه خود را به دلیل پروژه‌های ناتمام، فیلمسازی کم‌کار می‌دانست، غنای آثار تولیدشده و عمق پژوهش‌هایش، او را در جایگاه یگانه‌ای از تاریخ هنر معاصر قرار داد که میراثش برای نسل‌های آینده ماندگار خواهد بود.
مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریپوریا محمدی پیونددنبال کردن

مشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتهزاران حفره عجیب که مانند جای زخم بر تن کوهستان‌های پرو نقش بسته‌اند، قرن‌ها دانشمندان را گیج کرده بودند؛ اما پهپادها بالاخره رازشان را فاش کردند.قرن‌ها است که کوهستان‌های مه گرفته «آند» (Andes) در پرو، رازی سربه‌مهر را در سینه خود پنهان کرده‌اند. تصور کنید در ارتفاعات ایستاده‌اید و با نواری بی‌پایان از حفره‌های سنگی روبه‌رو می‌شوید؛ دقیقا ۵,۲۰۰ حفره که با نظمی ریاضی‌وار در دل سنگ کنده شده‌اند. این منظره عجیب در «مونته سیرپ» (Monte Sierpe) یا همان کوه مارپیچ، سال‌هاست که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است. (Live Science)
عکاس: نامشخص / ScienceAlertتحقیقات جدیدی که در نوامبر ۲۰۲۵ منتشر شد، پاسخی متفاوت و شگفت‌انگیز ارائه می‌دهد. باستان‌شناسان حالا معتقدند این مکان نه یک گورستان، بلکه یک بازار عظیم دادوستد و مرکز حسابداری برای امپراتوری «چینچا» (Chincha) و بعدها اینکاها بوده است. این نوار سوراخ‌سوراخ که حدود ۱٫۵ کیلومتر طول دارد، درست در نزدیکی جاده‌های قدیمی و یک سکونتگاه دفاعی قرار گرفته است. حفره‌هایی که عرض برخی از آن‌ها به دو متر می‌رسد و عمقشان تا یک متر هم می‌رود.
عکاس: نامشخص / New Scientistبرای سال‌ها، فرضیه‌های عجیب‌وغریبی از ذخیره‌سازی ابرها گرفته تا باغبانی مطرح می‌شد؛ اما هیچ‌کدام با شواهد علمی جور در نمی‌آمد. کلید حل معما در دستان فناوری بود. تیم تحقیقاتی با استفاده از پهپادها و تصویربرداری هوایی، متوجه الگوهای ریاضی پنهان در چیدمان حفره‌ها شدند. این گودال‌ها تصادفی کنده نشده‌اند؛ بلکه در بلوک‌ها و بخش‌های منظمی دسته‌بندی شده‌اند که شباهت عجیبی به سیستم‌های حسابداری باستانی دارد؛ اما مدرک فیزیکی چه بود؟ دانشمندان با کاوش در خاک انباشته شده درون حفره‌ها، بقایای گرده ذرت را پیدا کردند. نکته اینجاست که ذرت در آن ارتفاع و با آن شرایط آب‌وهوایی رشد نمی‌کند. تنها توضیح منطقی این است که انسان‌ها مقادیر زیادی کالا و مواد غذایی را به آنجا منتقل کرده و درون حفره‌ها انبار می‌کردند.
عکاس: C. Stanish / Antiquity Publications Ltdبه نظر می‌رسد مردم پادشاهی چینچا و بعدها اربابان اینکا، از حفره‌ها برای جمع‌آوری مالیات و خراج استفاده می‌کردند. چیدمان حفره‌ها یادآور «کیپو» (Khipu) است؛ همان طناب‌های گره‌داری که اینکاها برای ثبت اعداد و داده‌ها استفاده می‌کردند. تفاوت در تعداد حفره‌های هر بلوک احتمالا نشان‌دهنده میزان خراج متفاوتی بود که هر شهر یا قبیله باید پرداخت می‌کرده است. تصور کنید کشاورزان با سبدهای بافته‌شده از نی، محصولات خود را به این ارتفاعات می‌آوردند و ماموران حکومتی با پر کردن حفره‌ها، حساب‌وکتاب امپراتوری را نگه می‌داشتند. این سایت دیگر تنها یک اثر باستانی نیست؛ بلکه نمادی از نبوغ اداری و اقتصادی تمدن‌های پیش از تاریخ است.
عکاس: J.L. Bongers / Antiquity Publicationsبه نظر شما این روش محاسبه مالیات هوشمندانه‌تر و شفاف‌تر از روش‌های پیچیده امروزی نبوده است؟ دیدگاه خود را برای کجارو بنویسید.
منبع عکس کاور: New Atlas‏ | عکاس: نامشخص
بیشتر بخوانید:ابزارهای شگفت‌انگیزی که سرنوشت تمدن‌ها را تغییر دادندمطالعه '630 مرداد 04حقیقت پشت افسانه‌ها؛ ۱۰ اشتباه رایج درباره تمدن‌های باستانیمطالعه '525 مرداد 04مقاله رو دوست داشتی؟لایکنظرت چیه؟ارسال نظربوکمارکاشتراک‌گذاریپوریا محمدی پیونددنبال کردن